– να έχουν κατανοήσει σε βάθος την πολυπλοκότητα του εκπαιδευτικού έργου και να έχουν συνειδητοποιήσει την ευθύνη, τους περιορισμούς αλλά και τις δυνατότητες του ρόλου τους. (MA1)

-να μπορούν παρατηρούν, να περιγράφουν, να ερμηνεύουν και να αναλύουν κριτικά την εκπαιδευτική πράξη, λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές συνθήκες και προϋποθέσεις του εκπαιδευτικού έργου και αξιοποιώντας την θεωρητική παιδαγωγική γνώση. (MA2)

– να μπορούν να σχεδιάζουν, να διεξάγουν και να αξιολογούν την διδασκαλία τους λαμβάνοντας υπόψη τις ατομικές και τις κοινωνικοπολιτισμικές προϋποθέσεις μάθησης των μαθητών και να διατυπώνουν με σαφήνεια στόχους και προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα, στην κατεύθυνση της διαφοροποιημένης και της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. (MA7)

– να  είναι σε θέση να προσεγγίζουν με παιδαγωγικό τρόπο την διαφορετικότητα και την πολυπολιτισμικότητα στην σχολική τάξη. (MA12)

– να έχουν συνειδητοποιήσει και να μπορούν, να τροποποιούν, να διευρύνουν και να συστηματοποιούν διαρκώς την προσωπική τους παιδαγωγική θεωρία, με βάση την οποία διαμορφώνουν, αξιολογούν  και αναστοχάζονται με αυτοκριτική διάθεση  την παιδαγωγική-διδακτική τους πράξη. (MA15)

– Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

– Λήψη αποφάσεων

– Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

– Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

– Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

– Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

1) Γνωριμία με τη τάξη – παρουσίαση του τρόπου διεξαγωγής του μαθήματος – παρουσίαση του περιεχομένου του μαθήματος – διερεύνηση των προσδοκιών των φοιτητών από το μάθημα – διερεύνηση προϋπαρχουσών σχετικών γνώσεων – παρουσίαση βιβλιογραφίας – παρουσίαση τρόπου ελέγχου καταλληλότητας βιβλιογραφίας – παρουσίαση τρόπου αξιολόγησης.

2) πληροφορία – γνώση, νοητικές κατασκευές, ιδεολογία, αναπαραστάσεις, υποκειμενικότητα – αντικειμενικότητα

3) Εκπαίδευση (λειτουργίες με έμφαση στην αναπαραγωγή). Εκπαίδευση στη μετανεωτερικότητα.

4) Ετερότητα (βιολογική – πολιτισμική). Ταυτότητα (ατομική – συλλογική)  Διαδικασίες συγκρότησης. Πλαίσιο. Οικείος – Ξένος .Το ζήτημα του ορίου.

5+6) Περί πολιτισμού. Φυσικοποίηση. Εξελικτικός οικουμενισμός – πολιτισμικός σχετικισμός. Εσενσιαλισμός – κονστρουξιονσμός

7) Περί Ρατσισμού

8) Περί εθνικισμού. Συγκρότηση του έθνος-Κράτους. Εθνικός (;) πολιτισμός. Εθνική παιδεία (έμφαση στον ομοιογενοποιητικό ρόλο)

9+10 ) Διαχείριση πολιτισμικής ποικιλότητας στη σχολική τάξη. Υπόθεση Ελλείμματος – Υπόθεση διαφοράς. Μοντέλα διαχείρισης (Αφομοίωση- ενσωμάτωση- αντιρατσιστικό – πολυπολιτισμικό – διαπολιτισμικό)

11) Βασικές αρχές διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Παράθεση. Κριτική ανάγνωση. Περί τουριστικής και αγωνιστής διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Το ζήτημα της ανισότητας.

12) Διαχείριση πολιτισμικής ετερότητας από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα μέχρι το 1990. Μειονοτικά εκπαιδευτικά συστήματα – εκπαίδευση μειονοτήτων

13) Διαχείριση πολιτισμικής ετερότητας στην Ελλάδα 1990 και εξής. Τα μεγάλα εθνικά προγράμματα. Κριτική. Νομοθεσία. Σύγχρονα ζητήματα – εκπαίδευση μεταναστών και προσφύγων.

Πρόσωπο με πρόσωπο

Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία

Χρήση Τ.Π.Ε. στην Επικοινωνία με τους φοιτητές

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική  ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Γραπτή πρόοδος περί τα μέσα του εξαμήνου και γραπτή αξιολόγηση στο τέλος του εξαμήνου.

Αμφότερες περιλαμβάνουν ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, ερωτήσεις κρίσεως (σύγκριση θέσεων από διαφορετικές σχολές σκέψεις, εντοπισμού σχολής σκέψης στην οποία ανήκει μια θέση) και ανάπτυξης σύντομων δοκιμίων (απαντήσεις στην ερώτηση «τι θα κάνατε αν …», «γιατί επιλέγετε αυτή τη θέση;» σε ποια σχολή σκέψης ανήκει αυτή η θέση;» κλπ)

Τα κριτήρια αξιολόγησης αναφέρονται σε κείμενο με γενικές πληροφορίες για το μάθημα που αναρτάται στο e-class στις αρχές του εξαμήνου.

– Ben Jelloun, T., 1998, Ο ρατσισμός όπως τον εξήγησα στην κόρη μου, Αθήνα: Λιβάνης

– Γκόβαρης, Χρ., 2001, Εισαγωγή στη διαπολιτισμική εκπαίδευση, Αθήνα: Ατραπός

– Γκότοβος, Α., 2003, Εκπαίδευση και. Ετερότητα Ζητήματα Διαπολιτισμικής Παιδαγωγικής, Αθήνα: Μεταίχμιο.

– Coehlo, E. (Επιμ. Τρέσσου Ε. & Μητακίδου Σ.), 2007, Διδασκαλία και μάθηση στα πολυπολιτισμικά σχολεία, Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο.

– Δαμανάκης, Μ., 2004, Η Εκπαίδευση των Παλιννοστούντων και Αλλοδαπών Μαθητών στην Ελλάδα,  Διαπολιτισμική Προσέγγιση, Αθήνα: Gutenberg

– Μααλούφ, Α., 1999, Φονικές ταυτότητες , Αθήνα : Ωκεανίς

– Μαυρομμάτης, Γ, Τσιτσελίκης, Κ, 2004, «Η εκπαίδευση των μεταναστών στην Ελλάδα 1990 – 2003: πολιτικές και πρακτικές», στο Παύλου, Μ, – Χριστόπουλος, Δ, (επιμ.) Η Ελλάδα της μετανάστευσης: Κοινωνική συμμετοχή, δικαιώματα και ιδιότητα του πολίτη, εκδ. Κριτική – ΚΕΜΟ, Αθήνα, 2004, σσ. 121 – 140.

– Παπαταξιάρχης, Ε., 2006, (επιμ.), Περιπέτειες της ετερότητας: η παραγωγή της πολιτισμικής διαφοράς στη σημερινή Ελλάδα. Αθήνα: Αλεξάνδρεια.

– Strauss, C-L, 2003 (1952), Φυλές και Ιστορία, Αθήνα: Πατάκης

– Ταίηλορ, Τσ., 1997, Πολυπολιτισμικότητα, Αθήνα: Πόλις

– Τσιακαλός, Γ., 2000, Οδηγός Αντιρατσιστικής Εκπαίδευσης, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα

– Φραγκουδάκη, Α., Δραγώνα, Θ., 1997, “Τι είν’ η Πατρίδα μας;” Εθνοκεντρισμός στην Εκπαίδευση, Αθήνα: Αλεξάνδρεια