Η οργάνωση διδασκαλίας και οι διδακτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται περιγράφονται αναλυτικά στο 4.

Υποβάθρου, Γενικών Γνώσεων,  

Επιστημονικής Περιοχής,

Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

Το συνολικό Πρόγραμμα Πρακτικής Άσκησης (Πρακτική Άσκηση Ι, ΙΙ, III και IV), συνδέοντας τις θεωρητικές σπουδές με την εκπαιδευτική πραγματικότητα, την παιδαγωγική γνώση με την εμπειρία από την διδακτική πράξη, και παρέχοντας στον/στην φοιτητή/ρια ευκαιρίες για επεξεργασία των εμπειριών, αναστοχασμό και αλληλεπίδραση με εμπλεκόμενο διδακτικό προσωπικό και συμφοιτητές, επιδιώκει:

1.       την βαθμιαία εξοικείωσή του/της με το μελλοντικό επαγγελματικό πεδίο και τις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού έργου,

2.       την ανάπτυξη ικανοτήτων παρατήρησης, περιγραφής, κατανόησης, ερμηνείας και κριτικής ανάλυσης της διδακτικής-εκπαιδευτικής πράξης,

3.       την βαθμιαία εισαγωγή στους βασικούς τομείς της καθημερινής επαγγελματικής δραστηριότητας: τον σχεδιασμό, την διεξαγωγή και την αξιολόγηση του παιδαγωγικού-διδακτικού έργου,

4.       την ανάπτυξη ερευνητικής, κριτικής και υπεύθυνης παιδαγωγικής στάσης,

5.       την διαμόρφωση επαγγελματικής συνείδησης και ταυτότητας ως στοχαζόμενου εκπαιδευτικού,

6.       την διαρκή διεύρυνση και συστηματοποίηση της προσωπικής παιδαγωγικής-διδακτικής θεωρίας του φοιτητή, με βάση την οποία, ως στοχαζόμενος εκπαιδευτικός, θα κατανοεί και θα διαμορφώνει υπεύθυνα και αποτελεσματικά και θα αξιολογεί με αυτοκριτική διάθεση την παιδαγωγική-διδακτική πράξη,

7.       την καλλιέργεια σταθερής βούλησης για συνεχή βελτίωση, δια βίου μάθηση και επαγγελματική ανάπτυξη.

Β. Προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα «Πρακτικής Άσκησης Ι»

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος «Πρακτική Άσκηση Ι» ο/η φοιτητής/ρια αναμένεται να είναι σε θέση:

·         Να κατανοεί την πολυπλοκότητα του έργου και του ρόλου του εκπαιδευτικού. [ΜΑ1]

·         Να παρατηρεί, να περιγράφει, να ερμηνεύει και να αναλύει κριτικά την διδακτική πράξη, λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές συνθήκες και προϋποθέσεις του εκπαιδευτικού έργου και αξιοποιώντας την θεωρητική διδακτική-παιδαγωγική γνώση (έννοιες, αρχές, θεωρίες, μοντέλα, μεθόδους/πρακτικές/τεχνικές). [ΜΑ2]

·         Να αξιοποιεί τις γνώσεις του/της για την κατάλληλη οργάνωση του χώρου της σχολικής τάξης ως περιβάλλοντος μάθησης και ανάπτυξης. [ΜΑ5]

·         Να αξιοποιεί τις γνώσεις του/της για την οργάνωση των διαπροσωπικών σχέσεων στην σχολική τάξη και την δημιουργία ενός ευνοϊκού για μάθηση και ανάπτυξη ψυχο-κοινωνικού περιβάλλοντος (κλίματος) της τάξης. [ΜΑ5]

·         Να εφαρμόζει τεχνικές πρόληψης και παιδαγωγικής αντιμετώπισης προβλημάτων συμπεριφοράς. [ΜΑ11]

·         Να εφαρμόζει τεχνικές πρόκλησης και διατήρησης του ενδιαφέροντος των μαθητών για το διδακτικό αντικείμενο. [ΜΑ10]

·         Να σχεδιάζει και να οργανώνει την διδακτική-μαθησιακή διαδικασία με δημιουργικό τρόπο και αιτιολογώντας τις επιλογές του/της. [ΜΑ6]

·         Να διαχειρίζεται με παιδαγωγικό τρόπο την διαφορετικότητα και την πολυπολιτισμικότητα στην σχολική τάξη. [ΜΑ12]

·         Να διερευνά συγκεκριμένα προβλήματα/ερωτήματα της διδακτικής-παιδαγωγικής πράξης με μεθοδικότητα, μελετώντας σχετική βιβλιογραφία και συνδέοντας την εμπειρία από την σχολική τάξη με την θεωρία και την έρευνα, και να παρουσιάζει με συστηματικό τρόπο και σαφήνεια, γραπτώς ή/και προφορικώς, τα αποτελέσματα της έρευνάς του/της. [ΜΑ14]

·         Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

·         Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

·         Λήψη αποφάσεων

·         Αυτόνομη εργασία

·         Ομαδική εργασία

·         Σεβασμός στην διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

·         Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

·         Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

1η εβδομάδα: Παρουσίαση του προγράμματος της Πρακτικής Άσκησης Ι: θεωρητικό πλαίσιο, στόχοι και προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα, περιεχόμενα, οργάνωση και μέθοδοι διδασκαλίας και μάθησης, αξιολόγηση του/της φοιτητή/ριας.

2η-3η εβδομάδα: Οργάνωση του υλικού περιβάλλοντος της μάθησης και ανάπτυξης (χώρος – διδασκαλία – επικοινωνία). Παρατήρηση διδασκαλίας σε σχολικές τάξεις (4 ώρες). Συζήτηση παρατηρήσεων, ερωτημάτων, προβληματισμών.

4η-5η εβδομάδα: Οργάνωση των διαπροσωπικών σχέσεων και της επικοινωνίας στην σχολική τάξη: διαμόρφωση ευνοϊκού για μάθηση και ανάπτυξη ψυχοκοινωνικού περιβάλλοντος. Παρατήρηση διδασκαλίας σε σχολικές τάξεις (4 ώρες), με δυνατότητα μερικής εμπλοκής στην διδακτική διαδικασία. Συζήτηση παρατηρήσεων, ερωτημάτων, προβληματισμών.

6η-7η εβδομάδα: Πρόληψη και αντιμετώπιση προβλημάτων συμπεριφοράς. Παρατήρηση διδασκαλίας σε σχολικές τάξεις (4 ώρες). Παρατήρηση διδασκαλίας σε σχολικές τάξεις (4 ώρες), με δυνατότητα μερικής εμπλοκής στην διδακτική διαδικασία. Συζήτηση παρατηρήσεων, ερωτημάτων, προβληματισμών.

8η-9η εβδομάδα: Πρόκληση και διατήρηση του ενδιαφέροντος των μαθητών για το διδακτικό αντικείμενο. Παρατήρηση διδασκαλίας σε σχολικές τάξεις (4 ώρες), με δυνατότητα μερικής εμπλοκής στην διδακτική διαδικασία. Συζήτηση παρατηρήσεων, ερωτημάτων, προβληματισμών.

8η-9η εβδομάδα: Οργάνωση της διδακτικής-μαθησιακής διαδικασίας. Παρατήρηση διδασκαλίας σε σχολικές τάξεις (4 ώρες), με δυνατότητα μερικής εμπλοκής στην διδακτική διαδικασία. Συζήτηση παρατηρήσεων, ερωτημάτων, προβληματισμών.

10η εβδομάδα: Διαφοροποίηση της διδασκαλίας.

11η εβδομάδα: Σχεδιασμός και αξιολόγηση διδασκαλίας.

12η εβδομάδα: Σχεδιασμός, πραγματοποίηση και αξιολόγηση ωριαίων διδασκαλιών από τους/τις φοιτητές/ριες.

13η εβδομάδα: Συζήτηση εμπειριών από τις ωριαίες διδασκαλίες. Αποτίμηση του προγράμματος της Πρακτικής Άσκησης Ι.

– Χρήση Η/Υ και προβολέα για παρουσιάσεις power point.

– Επικοινωνία με τους/τις φοιτητές/ριες μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας e-class.

– Επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος

και οι μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς

και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης,

ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και πού είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

α) Διαμορφωτική αξιολόγηση

Τα φύλλα εργασίας, τα οποία συμπληρώνουν οι φοιτητές/ριες μετά από κάθε παρατήρηση διδασκαλίας (ατομικές γραπτές εργασίες μικρής έκτασης, 2-3 σελ.), αξιολογούνται και οι φοιτητές/ριες λαμβάνουν την ανάλογη ανατροφοδότηση, ώστε να είναι σε θέση να βελτιώσουν την ποιότητα των επόμενων φύλλων εργασίας.

β) Τελική αξιολόγηση

Η τελική αξιολόγηση πραγματοποιείται με βάση την ποιότητα και αρτιότητα των φύλλων εργασίας (40%) και της τελικής ατομικής γραπτής εργασίας (50%). Συνεκτιμάται και η ενεργός συμμετοχή στο μάθημα (10%).

Στις γραπτές εργασίες (φύλλα εργασίας και τελική εργασία) αξιολογούνται η περιγραφική, η αναλυτική, η συνθετική και η αξιολογική-κριτική ικανότητα του/της φοιτητή/ριας κατά την διερεύνηση ενός θέματος ή την επίλυση ενός προβλήματος αξιοποιώντας θεωρητικές γνώσεις από την σχετική βιβλιογραφία (έννοιες, αρχές, θεωρίες, μοντέλα, μεθόδους, τεχνικές, πρακτικές).

Κριτήρια αξιολόγησης των γραπτών εργασιών αποτελούν η πληρότητα του περιεχομένου, η συστηματικότητα στην ανάπτυξη της σκέψης (δομή, ενότητα και συνοχή του κειμένου), η σαφήνεια του λόγου, η τεκμηρίωση των απόψεων που υποστηρίζονται, η ευρηματικότητα και πρωτοτυπία, η ορθή χρήση της βιβλιογραφίας και η γλωσσική ορθότητα (ορθογραφία, στίξη, σύνταξη).

Ο τρόπος και τα κριτήρια αξιολόγησης περιγράφονται λεπτομερώς στο πρώτο μάθημα του εξαμήνου και αναφέρονται στην πλατφόρμα e-class (Πληροφορίες μαθήματος).

Οι οδηγίες για την συγγραφή της τελικής εργασίας αναρτώνται στην  ηλεκτρονική πλατφόρμα e–class.

Ματσαγγούρας, Ηλίας (2006). Θεωρία και πράξη της διδασκαλίας. Σχολική τάξη: Χώρος, ομάδα, πειθαρχία, μέθοδος. Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη. (Κωδικός βιβλίου στον Εύδοξο: 22340)

Jacobsen, D.A., Eggen, P., & Kauchak, D. (2011). Μέθοδοι διδασκαλίας: Ενίσχυση της μάθησης των παιδιών από το νηπιαγωγείο έως το λύκειο. Επιμ. Μ. Σακελλαρίου & Μ. Κόνσολας, Μτφρ. Ρ. Λαμπρέλλη. Αθήνα: Διάδραση. (Κωδικός βιβλίου στον Εύδοξο: 12543007)

Πρόσθετη προτεινόμενη βιβλιογραφία

Αναγνωστοπούλου, Μ. (2005). Οι διαπροσωπικές σχέσεις εκπαιδευτικού – μαθητών στη σχολική τάξη: Μια θεωρητική και εμπειρική προσέγγιση. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.

Βαλιαντή, Σ., & Νεοφύτου, Λ. (2017). Διαφοροποιημένη διδασκαλία: Λειτουργική και αποτελεσματική εφαρμογή. Αθήνα: Πεδίο.

Βρεττός, Γ. (2018). Μη λεκτική συμπεριφορά εκπαιδευτικού – μαθητή. Αθήνα: Διάδραση.

Γερμανός, Δ. (2002). Οι τοίχοι της γνώσης: Σχολικός χώρος και εκπαίδευση. Αθήνα: Gutenberg.

Δημητριάδου, Κ. (2016). Νέοι προσανατολισμοί της Διδακτικής: Προσαρμογή της διδασκαλίας στις εκπαιδευτικές προκλήσεις του 21ου αιώνα. Αθήνα: Gutenberg.

Elliott, S.N., Kratochwill, Th.R., Littlefield Cook, J., & Travers, J.F. (2008). Εκπαιδευτική Ψυχολογία: Αποτελεσματική διδασκαλία, αποτελεσματική μάθηση. Επιμ. Α. Λεονταρή & Ε. Συγκολλίτου, Μτφρ. Μ. Σόλμαν & Φ. Καλύβα. Αθήνα: Gutenberg.

Goethals, Μ.S., Howard, R.A., & Sanders, M.M. (2013). Ο αρχάριος εκπαιδευτικός ενώπιον της διδασκαλίας: Μια δοκιμή προσέγγισης στην αναστοχαστική διδακτική πράξη. Επιμ. Γ. Σπανός, Μτφρ. Α. Αργυροπούλου & Ρ. Ευριπίδου. Αθήνα: Εκδόσεις DaVinci.

Ζαφειροπούλου, Μ., & Καλαντζή-Αζίζι, Α. (Επιμ.). (2011). Προσαρμογή στο σχολείο: Πρόληψη και αντιμετώπιση δυσκολιών. Αθήνα: Πεδίο.

Jouce, B., Weil, M., & Callhoun, E. (2009). Διδακτική Μεθοδολογία. Διδακτικά μοντέλα. Επιμ. Κ. Κασιμάτη, Μτφρ. Ν. Καβουράκου. Αθήνα: Ίων.

Καλαϊτζοπούλου, Μ. (2001). Ο εκπαιδευτικός ως στοχαζόμενος επαγγελματίας. Αθήνα: Τυπωθήτω – Γ. Δαρδανός.

Κασσωτάκης, Μ., & Φλουρής, Γ. (2006). Μάθηση και διδασκαλία, τόμος Β΄: Θεωρία, πράξη και αξιολόγηση της διδασκαλίας. Αθήνα: Αυτοέκδοση.

Καψάλης, Α. (2009). Παιδαγωγική Ψυχολογία. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.

Καψάλης, Α., & Νημά, Ε. (2008). Σύγχρονη Διδακτική. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.

Klinzing, H.G., Πολεμικός, Ν., Κοντάκος, Α., & Σταμάτης, Π. (Επιμ.). (2014). Μη λεκτική επικοινωνία στην εκπαίδευση: θεωρία και πράξη. Αθήνα: Διάδραση

Κούρτη, Ε. (2007). Η μη λεκτική επικοινωνία στο σχολείο. Σειρά “Κλειδιά και αντικλείδια”, Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων. Αθήνα: ΥΠΕΠΘ, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Κουτσελίνη, Μ., Θεοφιλίδης, Χ. (2007). Διερεύνηση και συνεργασία: Για μια αποτελεσματική διδασκαλία. Αθήνα: Γρηγόρης.

Ματσαγγούρας, Η. (2007). Στρατηγικές διδασκαλίας: Η κριτική σκέψη στη διδακτική πράξη. Αθήνα: Gutenberg.

Ματσαγγούρας, Η. (2008). Ομαδοσυνεργατική διδασκαλία και μάθηση. Αθήνα: Γρηγόρης.

Mαυρογιώργος, Γ. (1986). Σχολικός χώρος και αυταρχική εκπαίδευση. Στο Α. Γκότοβος, Γ. Mαυρογιώργος, & Π. Παπακωνσταντίνου, Κριτική Παιδαγωγική και εκπαιδευτική πράξη. Aθήνα: Σύγχρονη Εκπαίδευση.

Μαυροσκούφης, Δ. (2008). Διδακτική μεθοδολογία και ανάπτυξη της κριτικής σκέψης. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.

Μπερερής, Π., & Τρούκη, Ε. (2009). Λόγος και επικοινωνία στην εκπαιδευτική πράξη: Ρητά και άρρητα μηνύματα κατά τη διαμόρφωση του επικοινωνιακού κλίματος στη σχολική τάξη. Αθήνα: Καστανιώτης.

Μπίκος, Κ. (2011). Κοινωνικές σχέσεις και αλληλεπίδραση στη σχολική τάξη. Θεσσαλονίκη: Ζυγός.

Ξωχέλλης, Π. (2006). Ο εκπαιδευτικός στον σύγχρονο κόσμο: Ο ρόλος και το επαγγελματικό του προφίλ σήμερα, η εκπαίδευση και η αποτίμηση του έργου του. Αθήνα: Τυπωθήτω – Γ. Δαρδανός.

Παντελιάδου, Σ., & Φιλιππάτου, Δ. (Επιμ.). (2013). Διαφοροποιημένη διδασκαλία: Θεωρητικές προσεγγίσεις και εκπαιδευτικές πρακτικές. Αθήνα: Πεδίο.

Πηγιάκη, Π. (2004). Προετοιμασία, σχεδιασμός και αξιολόγηση της διδασκαλίας. Διδακτική μεθοδολογία. Αθήνα: Γρηγόρης.

Schunk, D.H., Pintrich, P.R., Meece, J. (2010). Τα κίνητρα στην εκπαίδευση. Επιμ. Ν. Μακρής & Δ. Πνευματικός, Μτφρ. Μ. Κουλεντιανού. Αθήνα: Gutenberg – Γ. & Κ. Δαρδανός.

Slavin, R. (2007). Εκπαιδευτική Ψυχολογία: Θεωρία και πράξη. Επιμ. Κ. Κόκκινος, Μτφρ. Ε. Εκκεκάκη. Αθήνα: Μεταίχμιο.

Τριλιανός, Θ. (2013). Μεθοδολογία της διδασκαλίας. Αθήνα: Διάδραση.

Wragg, E.C. (2004). Διαχείριση της σχολικής τάξης στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Μτφρ. Ν. Αβούρη. Αθήνα: Σαββάλας.

Φρυδάκη, Ε. (2009). Η διδασκαλία στην τομή της νεωτερικής και της μετανεωτερικής σκέψης. Αθήνα: Κριτική.

Χατζηγεωργίου, Ι. (2011). Γνώθι το Curriculum: Γενικά και ειδικά θέματα Αναλυτικών Προγραμμάτων και Διδακτικής. Αθήνα: Διάδραση.

Σημείωση 1η: Προτεινόμενη βιβλιογραφία, ομαδοποιημένη ανά θεματική ενότητα, αναρτάται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα e–class.

Σημείωση 2η: Στην Πρακτική Άσκηση Ι αξιοποιούνται και διδακτικά συγγράμματα που παρέχονται στους φοιτητές στο πλαίσιο μαθημάτων παιδαγωγικής, διδακτικής και ψυχολογικής κατάρτισης, ώστε να συνδέονται οι θεωρητικές γνώσεις με την εκπαιδευτική πράξη.

Συναφή επιστημονικά περιοδικά

·         Παιδαγωγική Επιθεώρηση

·         Επιστήμες της Αγωγής

·         Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών Θεμάτων

·         Μέντορας

·         Κίνητρο

·         Menon: Journal of Educational Research (ηλεκτρ.)

·         Έρευνα στην Εκπαίδευση (ηλεκτρ.)

·         Παιδαγωγική – θεωρία και πράξη (ηλεκτρ.)

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

Συμβουλευτείτε το Παράρτημα Α

·     Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε ένα κύκλο σπουδών σύμφωνα με Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης

·     Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης

και Παράρτημα Β

·     Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων

Με την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές/τριες θα πρέπει να είναι σε θέση:

·  Να αντιληφθούν, μέσα από μια αλληλουχία γεγονότων το λόγο για τον οποίο «αβίαστα» προέκυψε η ανάγκη για την εισαγωγή ενός νέου εκπαιδευτικού πεδίου στο χώρο της τυπικής, μη τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης, αυτού της ΠΕ/ΕΠΑ (ΜΑ 11),

·  Να γνωρίσουν την εξέλιξη της ΠΕ διεθνώς και στη χώρα μας (ΜΑ 11),

·  Να κατανοήσουν το ζήτημα της Αειφόρου Ανάπτυξης και της εισαγωγής της ΕΠΑ ως μετεξέλιξη της ΠΕ μέσα στο πεδίο της τυπικής και μη τυπικής εκπαίδευσης (ΜΑ 11),

·  Να γνωρίσουν τις βασικές διδακτικές στρατηγικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ένα επιτυχημένο πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (ΜΑ 3 και 14),

·  Να μπορούν να διερευνούν τις γνώσεις, αντιλήψεις, στάσεις και συμπεριφορές των μαθητών τους σε γενικότερα και ειδικότερα θέματα του περιβάλλοντος (ΜΑ 13).

·  Να είναι σε θέση να εμπνεύσουν τους μαθητές τους σε ζητήματα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος (ΜΑ 5).

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

·       Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών με την χρήση και των απαραίτητων, σχετικών τεχνολογιών

·       Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

·       Αυτόνομη & Ομαδική εργασία

·       Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

·       Σεβασμός στη διαφορετικότητα και πολύ-πολιτισμικότητα

·       Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

·       Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

2.       Σχέση Ανθρώπου – Φυσικού Περιβάλλοντος Ι

3.       Σχέση Ανθρώπου – Φυσικού Περιβάλλοντος ΙΙ

4.       Οικολογική κρίση, Οικολογικά και εκπαιδευτικά κινήματα και ο ρόλος της Επιστήμης της Οικολογίας

5.       Πρόδρομοι της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα

6.       Γένεση και Εξέλιξη της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης

7.       Φιλοσοφία – Προβληματική – Στόχοι και Χαρακτηριστικά της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ι

8.       Φιλοσοφία – Προβληματική – Στόχοι και Χαρακτηριστικά της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης ΙΙ

9.       Από την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στην Εκπαίδευση για το Περιβάλλον και την Αειφορία, Ατζέντα 2030 (οι 17 στόχοι της Αειφόρου Ανάπτυξης)

10.   Διδακτικές στρατηγικές στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση / Εκπαίδευση για το Περιβάλλον και την Αειφορία Ι

11.   Διδακτικές στρατηγικές στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση / Εκπαίδευση για το Περιβάλλον και την Αειφορία ΙΙ

12.   Περιβαλλοντική Εκπαίδευση / Εκπαίδευση για το Περιβάλλον και την Αειφορία και νέα Αναλυτικά Προγράμματα, Αξιολόγηση στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Περιβαλλοντική Ηθική

13.   Η ένταξη της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης / Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία στον καινοτόμο θεσμό των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων στην Δημοτική Εκπαίδευση

Παρατήρηση: Το μάθημα, πέρα από τις θεωρητικές διαλέξεις, περιλαμβάνει και φροντιστηριακά μαθήματα στα οποία όλοι ανεξαιρέτως οι φοιτητές καλούνται κατ’ ομάδες των 2-3 ατόμων να παρουσιάσουν ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ μια εργασία.

Η απασχόληση του κάθε φοιτητή (ενταγμένου σε ομάδα) αφορά σε δύο (2) μόνο φροντιστηριακές συναντήσεις, με την πρώτη να εστιάζει στην αναλυτική περιγραφή της δομής της εργασίας που έχει τη μορφή της παρουσίασης και τη δεύτερη στην παρουσίαση της εργασίας σε ημερομηνία που ορίζεται από τον διδάσκοντα και ανακοινώνεται στα μέσα Οκτωβρίου κάθε έτους. Οι φοιτητές που δεν παρουσιάζουν εργασία, ΔΕΝ έχουν τη δυνατότητα εξέτασης του μαθήματος.

• Δια ζώσης – Πρόσωπο με πρόσωπο διδασκαλία

• Χρήση του powerpoint κατά τη διδασκαλία
• Χρήση video κατά τη διδασκαλία
• Χρήση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας e-class
• Ηλεκτρονική επικοινωνία μέσω e-mail

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική  ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Αξιολόγηση: Διαμορφωτική & Τελική

Ενδιάμεση εξέταση (παρουσίαση εργασίας) (25%)

Περιλαμβάνει:  Δημόσια παρουσίαση ομαδικής ή/ ατομικής εργασίας, μέσα από την οποία καλούνται οι φοιτητές να πραγματοποιήσουν εικονική διδασκαλία, σε προκαθορισμένη τάξη του Δημοτικού και σε ορισμένο χρονικό διάστημα, κάποιου περιβαλλοντικού θέματος ή/και προβλήματος της αρεσκείας τους.

Κριτήρια αξιολόγησης: Βαθμός προετοιμασίας, βαθμός κατανόησης του υπό εξέταση περιβαλλοντικού ζητήματος ή/και προβλήματος,  σαφήνεια και συνοχή στην επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται, βαθμός επίτευξης του διδακτικού μετασχηματισμού και αναπλαισίωσης του υπό εξέταση αντικειμένου ανάλογα με την τάξη διδασκαλίας.

Γραπτή τελική εξέταση (75%)

Περιλαμβάνει:

–     Ερωτήσεις ανάπτυξης,

–     Επίλυση / Ανάπτυξη σεναρίων Προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Κριτήρια αξιολόγησης: Σαφήνεια και συνοχή στην επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται, συνθετική και αναλυτική προσέγγιση στα υπό διαπραγμάτευση θέματα, κριτική σκέψη.

1.     Γεωργόπουλος, Α. & Τσαλίκη, Ε. (2006). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Αρχές – Φιλοσοφία – Μεθοδολογία – Παιχνίδια & Ασκήσεις. Αθήνα: Gutenberg.

2.     Καλαϊτζίδης, Δ. & Ουζούνης, Κ. (2000). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Θεωρία & Πράξη. Ξάνθη: Σπανίδης.

Πρόσθετη  προτεινόμενη βιβλιογραφία

·       Αθανασάκης, Α. (2004). Η Περιβαλλοντική Αγωγή σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Αθήνα: Gutenberg.

·       Αθανασάκης, Α. & Κουσουρής, Θ. (1999). «Περιβάλλον και Οικολογία στην Εκπαίδευση. Η θεματική και μεθοδολογική ένταξη των σχέσεων Περιβάλλοντος – Σχολείου – Αγωγής στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αθήνα: Δαρδανός, Αθήνα.

·       Γεωργόπουλος, Α. (2005) (επιμέλεια). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Ο νέος πολιτισμός που αναδύεται. Αθήνα: Gutenberg.

·       Δημητρίου, Α. (2009). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Περιβάλλον, Αειφορία. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο.

·       Ζυγούρη, Έ. (2005). Αξιολόγηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευση. Θεωρία και Πράξη. Αθήνα: Τυπωθήτω.

·       Λιαράκου, Γ. & Φλογαίτη, Ε. (2007). Από  την  Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στην Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη. Προβληματισμοί – Τάσεις – Προτάσεις. Αθήνα: Νήσος.

·       Παπαβασιλείου, Β. (2011). Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στις Επιστήμες της Αγωγής. Αθήνα: Πεδίο.

·       Ράπτης, Ν. (2000). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και Αγωγή. Το θεωρητικό πλαίσιο των επιλογών. Αθήνα: Τυπωθήτω.

·       Χριστιάς, Ι. (1998). Από την Πατριδογνωσία στη Μελέτη του Περιβάλλοντος. Η παιδαγωγική και τα προβλήματα του Δημοτικού Σχολείου. Αθήνα: Τυπωθήτω.

Συναφή επιστημονικά Περιοδικά (ξενόγλωσσα και ελληνόγλωσσα)

• The Journal of Environmental Education
• Environmental Education Research
• Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία
• Για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση
• Θέματα Επιστημών και Τεχνολογίας στην Εκπαίδευση

·         να μπορούν οι φοιτητές/τριες να συνδέουν βαθύτερα όλη την εξέλιξη των εκπαιδευτικών προβλημάτων που έχουν προκύψει στον ελλαδικό χώρο ΜΑ 3

·         να διερευνούν τα σημαντικότερα θέματα της ιστορίας της νεοελληνικής εκπαίδευσης  ΜΑ 3

·          να ερμηνεύουν τη σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα. ΜΑ2

·         Να γνωρίζουν τα ζητήματα που απασχόλησαν τη νεοελληνική εκπαίδευση ΜΑ 3

·         Να γνωρίζουν τις «διαμάχες» που προέκυψαν στην εκπαίδευση ΜΑ 2

·         Να γνωρίζουν τις σημαντικότερες παιδαγωγικές τους απόψεις που κυριάρχησαν  ΜΑ2

·         Να ερμηνεύουν τα γεγονότα της εκπαίδευσης ως μελλοντικοί εκπαιδευτικοί ΜΑ 2

·         Να μεταφέρουν στην σύγχρονη πραγματικότητα παιδαγωγικά δεδομένα προηγούμενων ετών ΜΑ2

· Αυτόνομη εργασία

· Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

· Παραγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

· Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

·         οι πρώτες προσπάθειες συστηματοποίησης ενός εκπαιδευτικού συστήματος από τον Ι. Καποδίστρια

·         Οι Βαυαροί και οι εφαρμογές στην εκπαίδευση

·         οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις (από το 1895 έως το 1998),

·         Η εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις στα τέλη του 19^ου αι.

·         Το γλωσσικό ζήτημα

·         Οι εκπ/κες μεταρρυθμίσεις τυο 193/17

·         Η δεκαετία του 1920 και οι αλλαγές στην εκπαίδευση

·         Η εκπ/κη μεταρρύθμιση του 1929

·         Η εκπαίδευση των δασκάλων και η ίδρυση και λειτουργία των Παιδαγωγικών Ακαδημιών

·         Αξιολόγηση εκπαιδευτικών

·         Η εκπαίδευση στην περίοδο της δικτατορίας Μεταξά

·         Η εκπαίδευση στη δεκαετία του 1940-50

·         Η εκπ/ση στη μετεμφυλιακή Ελλάδα

·         Η εκπ/κη μεταρρύθμιση του 1964

·         Η εκπ/ση στη δικτατορία των συνταγματαρχών

·         Η εκπ/ση στη μεταπολίτευση, μεταρρυθμίσεις 1976. 1982-85, 1998.

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

·   Παρουσίαση γραπτής εργασίας

·   Σχεδιασμός αφίσας για εκδήλωση με θέμα τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις

·   Γραπτή εξέταση

• Καραφύλλης Α., (2013),  Νεοελληνική εκπαίδευση-Νέα αναθεωρημένη έκδοση, εκδ. Κριτική, Αθήνα.
• Καραφύλλης Α. (2009), Ο θεσμός του επιθεωρητή πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, εκδ. Κριτική, Αθήνα.

2.    Πρόσθετη προτεινόμενη βιβλιογραφία

• Μπουζάκης Σ., (επιμ.) (2011), Πανόραμα ιστορίας της εκπαίδευσης, Τομ. 2, εκδ. Gutenberg, Αθήνα.
• Τερζής Ν., (2012), Μελέτη της Εκπαίδευσης του Νεοελληνισμού. Πριν από το Κράτος-Έξω από το Κράτος-Στο Κράτος, εκδ. Κυριακίδη, Θεσ/νικη.
• Κυπριανός Π., (2004), Συγκριτική ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης, Βιβλιόραμα, Αθήνα.

3.    Συναφή επιστημονικά περιοδικά (ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα):

• Θέματα ιστορία της εκπαίδευσης
• Κείμενα Παιδείας
• Παιδαγωγικός Λόγος
• Αντιτετράδια της εκπαίδευσης
• Τα εκπαιδευτικά
• History of Education

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

Συμβουλευτείτε το Παράρτημα Α

·     Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε ένα κύκλο σπουδών σύμφωνα με Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης

·     Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης

και Παράρτημα Β

·     Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων

·         να κατέχουν ένα εξειδικευμένο λεξιλόγιο όρων και εννοιών που σχετίζονται με το αντικείμενο διδασκαλίας και να  το χρησιμοποιούν ορθά κατά περίπτωση, δηλαδή να περιγράφουν και να προσδιορίζουν με σαφήνεια και ακρίβεια το επιστημονικό πεδίο της εκπαιδευτικής αξιολόγησης, συνεπώς να επιλέγουν τις καταλληλότερες όταν ζητείται να πάρουν θέση και να την τεκμηριώσουν – ΜΑ2, ΜΑ3, ΜΑ4.

·         να διακρίνουν και να εκτιμούν έννοιες που αναφέρονται στην αξιολόγηση της σχολικής επίδοσης, στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και του έργου του και στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, καθώς και άλλων πτυχών αξιολόγησης στον εκπαιδευτικό και ευρύτερο παιδαγωγικό χώρο – ΜΑ2.

·         να εξετάζουν και να συνδυάζουν τις αρχές αξιολόγησης που συναντώνται στην σχετική βιβλιογραφία και που συνθέτουν το πεδίο – ΜΑ2, ΜΑ3, ΜΑ4.

·         να ταξινομούν στοιχεία και παραμέτρους μοντέλων εκπαιδευτικής αξιολόγησης, να εξετάζουν την εφαρμοσιμότητά τους στην πράξη, να συνδυάζουν και να διαφοροποιούν αυτά – ΜΑ2, ΜΑ4.

·         να συνθέτουν μοντέλα και να κατασκευάζουν/ανακατασκευάζουν «σενάρια» αξιολόγησης διαφόρων πτυχών της εκπαίδευσης και να προβαίνουν σε μετα-αξιολόγηση – ΜΑ2, ΜΑ6, ΜΑ6.

·         να αναγνωρίζουν, να επιλέγουν και να οργανώνουν τεχνικές  και μεθόδους  αξιολόγησης του μαθητή, του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας – ΜΑ8, ΜΑ9, ΜΑ10.

·         να κατασκευάζουν αντικειμενικά τεστ αξιολόγησης της σχολικής επίδοσης του μαθητή – ΜΑ3, ΜΑ5.

·         να κρίνουν την χρησιμότητα και αναγκαιότητα συγκεκριμένων αρχών, θεσμών και φορέων αξιολόγησης στο σχολείο και στην εκπαίδευση (π.χ. εκπαιδευτικών, Στελεχών Εκπαίδευσης, κρατικών ή άλλων φορέων κ.ά.) και να υποστηρίζουν τις θέσεις τους για τους παραπάνω -ΜΑ2, ΜΑ14, ΜΑ15.

·         να συγγράφουν και να παρουσιάζουν αυτόνομη εργασία που να πληροί προδιαγραφές της επιστημονικής τεχνογραφίας – ΜΑ7, ΜΑ8, ΜΑ14.

·         να  σχεδιάζουν επιτόπιες μικρής εμβέλειας έρευνες με στόχο την ανίχνευση των απόψεων εμπλεκόμενων φορέων στην ευρύτερη τοπική κοινωνία και στην εκπαιδευτική κοινότητα για το ζήτημα της αξιολόγησης – ΜΑ13, ΜΑ14.

·         να συσχετίζουν τις δυνατότητες που τους προσφέρουν βασικές γνώσεις του εν λόγω γνωστικού πεδίου με την μελλοντική εκπαιδευτική πρακτική – ΜΑ1, ΜΑ2, ΜΑ4 .

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

• Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις
• Λήψη αποφάσεων
• Αυτόνομη εργασία
• Ορθή επιλογή και εφαρμογή μεθοδολογιών και εκπαιδευτικών πρακτικών

·         Άσκηση και επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου ή άλλων ιδιαιτεροτήτων

• Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
• Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών (αρχών και μοντέλων).

Οι κυριότερες θεματικές που θα αναλυθούν είναι οι εξής:

–          οριοθέτηση του γνωστικού αντικειμένου

–          βασική ορολογία και βασικές έννοιες της εκπαιδευτικής αξιολόγησης  (όροι, είδη, τύποι, μορφές, μέθοδοι και τεχνικές, μοντέλα)

–          νομοθετικό πλαίσιο

–          ιστορική εξέλιξη

–          ποιότητα στην εκπαίδευση, προσδιορισμός και ανάπτυξη παραγόντων

–          παράγοντες που προσδίδουν ποιότητα στην εκπαίδευση (σχολική διοίκηση, σχολική κουλτούρα, προσφορά μορφωτικών αγαθών)

–          αξιολόγησης σχολικής επίδοσης (παραδοσιακή, σύγχρονη, portfolio, φύλλα εργασίας, περιγραφική αξιολόγηση), βαθμολόγηση μαθητή, αυθεντική αξιολόγηση

–          αυτοαξιολόγηση και ετεροαξιολόγηση μαθητών

–          αξιολόγηση σχολικής μονάδας (αυτοαξιολόγηση, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση)

–          μεθοδολογικά εργαλεία αξιολόγησης της σχολικής μονάδας

–          αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και του έργου του

–          τυπικές μορφές αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτικού έργου

–          άτυπες μορφές αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτικού έργου

–          συσχέτιση με την έννοια της αποτελεσματικότητας και τη βελτίωση του σχολείου

–          η αξιολόγηση άλλων εκπαιδευτικών φορέων και δομών

·         στη διδασκαλία

·         στην παρουσίαση των εργασιών των φοιτητών

·         στην επικοινωνία με τους φοιτητές

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική  ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

α. Γραπτή τελική εξέταση (70%)

Περιλαμβάνει:

– ασκήσεις επίλυσης  προβλημάτων ή/και

– ερωτήσεις (σύντομης ή μη) ανάπτυξης, ερωτήσεις κρίσεως  ή/και

– αντικειμενικά τεστ (π.χ. ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής)

β. Εκπόνηση και παρουσίαση εργασίας ατομικής ή ομαδικής ή άλλου έργου (30%)

Κριτήρια αξιολόγησης:

– Σαφήνεια και συνοχή στην επιχειρηματολογία  με επαρκής τεκμηρίωση των θέσεων που υποστηρίζονται

– βαθμός συνθετικής ή αναλυτικής προσέγγισης του θέματος

– βαθμός άσκησης κριτικής σε προτάσεις που διατυπώνονται

–  Επιμέλεια και αποτελεσματικότητα στην αναζήτηση και στη χρήση της βιβλιογραφίας

–  Επιμέλεια και παραστατικότητα στην τελική παρουσίαση εργασίας

–  Βαθμός τήρησης κανόνων επιστημονικής τεχνογραφίας

–  Αρτιότητα θεωρητικής προσέγγισης του θέματος

–  Σωστός σχεδιασμός και υλοποίηση ερευνητικού σχεδίου

–  Πληρότητα σχετικής βιβλιογραφίας

–  Επαρκής βιβλιογραφική τεκμηρίωση.

Βεντούρης, Α. (2018). Εισαγωγή στην εκπαιδευτική αξιολόγηση. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη Εκδόσεις Α.Ε.

Ταρατόρη-Τσαλκατίδου, Ε. (2015). Σχολική Αξιολόγηση (2^η έκδ.). Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη Εκδόσεις Α.Ε.

Ηλεκτρονικό σύγγραμμα:

Wyatt-Smith, C., & Cumming, J. J. (2009). Educational Assessment in the 21st Century: Connecting theory and practice. Educational Assessment in the 21st Century | SpringerLink.

Πρόσθετη προτεινόμενη βιβλιογραφία

Ελληνόγλωσση

Αθανασίου, Λ. (2000). Η αξιολόγηση της επίδοσης του μαθητή στο σχολείο και του διδακτικού του έργου. Ιωάννινα: Εκδόσεις Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Βιτσιλάκη, Χ., & Χατζηδήμου, Κ. (2005). Η σχολική επίδοση των μαθητών/ τριών της Ε΄ και Στ΄ τάξης  πέντε δημοτικών σχολείων από την πόλη της Θεσσαλονίκης: Μια μελέτη περίπτωσης, ΚΙΝΗΤΡΟ, 6, 105- 116.

Γεωργούσης, Π. (1998). Η αξιολόγηση των μαθητών με βάση το φάκελο υλικού (Portfolio Assessment): Μια νέα τάση στην εκπαιδευτική αξιολόγηση. Αθήνα: Δελφοί.

Δημητρόπουλος, Ε. (2002). Εκπαιδευτική αξιολόγηση: Η αξιολόγηση της εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού έργου. Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη.

Καβαδίας, Γ., & Φατούρου, Α. (2002). Ο εκσυγχρονισμός της αξιολόγησης. Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης, 62, 9-14.

Κακανά, Δ. Μ. (2006). Τάσεις και πρακτικές αξιολόγησης στην προσχολική εκπαίδευση. Στο: Δ. Μ. Κακανά, Κ. Μπότσογλου, Ν. Χανιωτάκης, Ευ. Καλαβάρη  (Επιμ.), Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση: Παιδαγωγική και Διδακτική Διάσταση (σ.σ. 31-41). Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Αφών Κυριακίδη.

Καρακατσάνης, Γ. (1994). Θέματα εκπαιδευτικής αξιολόγησης. Θεσσαλονίκη: Art of Text.

Κασσωτάκης, Μ. (2001). Η αξιολόγηση της επιδόσεως των μαθητών: Μέσα, μέθοδοι, προοπτικές. Αθήνα: Εκδόσεις: Γρηγόρης.

Κουγιουρούκη, Μ., Στραβάκου, Π., & Χατζηδήμου, Κ. (2006). Η αξιολόγηση της σχολικής επίδοσης μαθητών/τριών Ε΄ και Στ΄ τάξης του δημοτικού σχολείου-μία μελέτη περίπτωσης. Εισήγηση στο: Δ.-Μ. Κακανά, Κ. Μπότσογλου, Ν. Χανιωτάκη, & Ε. Καβαλάρη (Επιμ.), Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση: Παιδαγωγική και Διδακτική Διάσταση (σ.σ. 123-129). Θεσσαλονίκη: Εκδοτικός Οίκος Αδελφών Κυριακίδη.

MacBeath, J. (2001). Η αυτοαξιολόγηση στο σχολείο: Ουτοπία και πράξη (μετ. Χρ. Δούκα και Ζ. Πολυμεροπούλου), Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Σαλβαράς, Γ. (1999). Κατασκευή και χρήση διδακτικού υλικού για την αξιολόγηση όλων των μαθητών. Κίνητρο, 2, 115- 144.

Σολομών, Ι. (1999). Εσωτερική αξιολόγηση και προγραμματισμός του εκπαιδευτικού έργου στη σχολική μονάδα: Ένα πλαίσιο εργασίας και υποστήριξης. Αθήνα: Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

Στραβάκου, Π., & Χατζηδήμου, Κ. (2006). Σχολική επίδοση Ελλήνων, αλλοδαπών και παλιννοστούντων μαθητών/τριών δημοτικού σχολείου: μία μελέτη περίπτωσης. Εισήγηση στο: Δ. Χατζηδήμου, & Χ. Βιτσιλάκη. (Επιμ.), Το Σχολείο στην Κοινωνία της Πληροφορίας και της πολυπολιτισμικότητας: Πρακτικά ΙΑ΄ Διεθνούς Συνεδρίου της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος που πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο στις 21-23 Οκτωβρίου 2005 (σ.σ. 865-873). Θεσσαλονίκη: Εκδοτικός Οίκος Αδερφών Κυριακίδη.

Ταρατόρη, Ε. (2011). Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του αξιολογητή και κριτήρια για την αξιολόγηση: Η οπτική των φοιτητών. Στο: Ν. Παπαδάκης & Ν. Χανιωτάκης (Επιμ.), Εκπαίδευση – Κοινωνία & Πολιτική. Τιμητικός τόμος για τον Καθηγητή Ιωάννη Ε. Πυργιωτάκη (σ.σ. 612-621). Αθήνα: Εκδόσεις πεδίο.

Ταρατόρη- Τσαλκατίδου, Ε. (2006). Παραδοσιακή ή σύγχρονη αξιολόγηση;: Η οπτική των φοιτητών. Στο: Δ. Μ. Κακανά, Κ. Μπότσογλου, Ν. Χανιωτάκης, & Ε. Καβαλάρη (Επιμ.), Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση: Παιδαγωγική και Διδακτική Διάσταση (σ.σ. 73-82). Θεσσαλονίκη: Αδελφοί Κυριακίδη.

Taratori, E., Kougiourouki, M., & Stravakou, P. (2012). Identifying ways to improve school children performance: The students’ point of view. In: 6^th  INTED2012-International Technology, Education and Development Conference, 5-7 March 2012, Valencia-Spain, Proceedings (pp. 116-124).

Ταρατόρη, Ε., Στραβάκου, Π., & Κουγιουρούκη Μ. (2006). Χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός καλού εκπαιδευτικού (Έρευνα). Νέα Παιδεία, 119, 141-147.

Ταρατόρη-Τσαλκατίδου, Ε., Τσαλκατίδης, Θ., & Τσαλκατίδου, Μ. (2007). Επιστημονική τεχνογραφία. Αθήνα: Ατραπός.

Τσακίρη, Δ., & Καπετανίδου, Μ. (2007).  Εργαλεία αξιολόγησης για  την ανάπτυξη της κριτικής και αναστοχαστικής σκέψης. Στο: Β. Κουλαϊδής (Επιμ.), Σύγχρονες Διδακτικές Προσεγγίσεις για την Ανάπτυξη Κριτικής- Δημιουργικής Σκέψης-  για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (σ.σ. 351-356). Αθήνα: ΟΕΠΕΚ.

Ξενόγλωσση

Gardner, J. (Ed.) (2012). Assessment and learning. London: Sage.

Gitlin, A., & Smith, J. (1989). Teacher evaluation: Educative alternatives. East Sussex: The Falmer Press.

Griffin, P. (Ed.) (2017). Assessment for teaching. Cambridge: Cambridge University Press.

Guba, E., & Linkoln, Y. (1983). Effective evaluation. Washington: Jossey-Bass.

Jewett, F. (1998). Case studies in evaluating the benefits and costs of mediated instruction and mediated learning. Seal Beach, CA: California State University (ERIC Document Reproduction Service No 423802).

Hancock, R., & Settle, D. (1990). Teacher appraisal and self- evaluation: A practical guide. Oxford: Blackwell Education.

Hanson, M.F., & Gilkerson, D. (1999). Portfolio assessment: More than ABCs and 123s.

Klenowski, V. (2002). Developing Portfolios for learning and assessment: Processes and principles. London and New York: Routledge- Falmer.

Kotthoff, H. G. (2006). Discrepancies between intended and achieved effects of school evaluation in international comparative and recommendations. Συγκριτική και Διεθνής Εκπαιδευτική Επιθεώρηση, 7, 9-11.

MacLellan, E. (2004). Initial knowledge sates about assessment: Novice teachers’ conceptualizations. Teaching and Teacher Education, 20, 523- 535.

Mason, R. D., Pegler, C. A., & Weller, M. J. (2004). E- portfolios: An assessment tool for online courses. British Journal of Educational Technology, 35(6) 717- 727.

Matthews, M. (1990). The measurement of productive skills: doubts concerning the assessment criteria of certain public examinations.  ELT Journal, 44, 117-121.

Murchan, D., & Shiel, G. (2017). Understanding and applying assessment in education. London: Sage

Robbin, S. P. (1998). Organizing and managing classroom learning communities. New York.

Rosenthal, R., & Jacobson, L. (1968). Pygmalion in the classroom. The Urban Review, 3, 16-20.

Scriven, M. (1994). Evaluation, summative and goal-free. In T. Husen & T. N. Postlethwaite (Eds.), The International Encyclopedia of Education (ss. 2097- 2101). Oxford.

Scriven, M. (1991). Evaluation thesaurus (4^th ed.). London: Sage

S.I.C.I. (2003). Effective school self- evaluation. Belfast: The Standing International Conference of Central and General Inspectorates of Education.

Sharp, A. (1990). Staff/ student participation in course evaluation: A procedure for improving course design. ELT Journal, 44, 132- 137.

Stravakou, P. (2019). Postgraduate students’ views on their assessment and evaluation at university: A case study. International Journal of Education and Research, 7(8), 75-84.

Taratori- Tsalkatidou, E. (2003). A pupil’s school achievement and the contribution of the family: The results of a survey. KINITRO, 5, 125-136.

Taratori, E., Kougiourouki, M., & Stravakou, P. (2011). Identifying ways to improve school children performance: The students’ point of view. International Technology, Education and Development Conference 2012- Conference Proceedings CD, 5-7 March 2012, Valencia, pp. 116-124.

Tsiakkiros, A., & Pashiardis, P. (2002). Strategic planning and education: The case of Cyprus. The International Journal of Educational Management, 16(1), 6-17.

Valli, L., & Rennert- Ariev, P. (2002). New standards and assessments?: Curriculum transformation in teacher education. Curriculum Studies, 34(2), 201- 225.

Συναφή επιστημονικά Περιοδικά (ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα)

• Κίνητρο
• Παιδαγωγική Επιθεώρηση
• Επιστήμες της Αγωγής
• Νέα Παιδεία
• Εκπαιδευτικά
• Μέντορας
• Assessment and Evaluation
• Mentoring and Tutoring
• Educational review
• British Educational Research Journal
• Educational Research and Evaluation
• British Journal of Educational Studies
• Issues in Educational Research

Η εξέταση θα πραγματοποιηθεί μέσω MS TEAMS. Ο σύνδεσμος θα αποσταλεί στους φοιτητές μέσω e-class αποκλειστικά στους ιδρυματικούς λογαριασμούς όσων έχουν δηλώσει το μάθημα και έχουν  λάβει γνώση των όρων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.

Οι φοιτητές θα πρέπει να συνδεθούν στην αίθουσα εξέτασης μέσω του ιδρυματικού τους λογαριασμού, διαφορετικά δεν θα μπορέσουν να συμμετάσχουν. Επίσης θα συμμετάσχουν στην εξέταση με κάμερα την οποία θα έχουν ανοικτή κατά τη διάρκεια της εξέτασης. Πριν την έναρξη της εξέτασης, οι φοιτητές θα επιδεικνύουν στην κάμερα την ταυτότητά τους, ώστε να γίνει ταυτοποίησή τους.

Κάθε φοιτητής θα πρέπει να απαντήσει σε 4 ερωτήσεις. Κάθε μία από τις ερωτήσεις βαθμολογείται με 2,5. Η συνολική βαθμολογία του φοιτητή στο μάθημα προκύπτει από τον συνυπολογισμό της προφορικής εξέτασης (70%) και της εκπόνησης (συγγραφής και παρουσίασης) γραπτής εργασίας (προαιρετικά) όπως έχει προγραμματιστεί στην αρχή του εξαμήνου (30%).