Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

Συμβουλευτείτε το Παράρτημα Α

·     Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε ένα κύκλο σπουδών σύμφωνα με Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης

·     Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης

και Παράρτημα Β

·     Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων

Με την συμπλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές/τριες θα πρέπει να είναι σε θέση:

• Να αξιοποιούν κατάλληλα έννοιες και αρχές της επιστήμης της Φυσικής για τη κατανόηση φυσικών φαινομένων κατά την πειραματική διδασκαλία στο πλαίσιο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΜΑ3)
• Να μπορούν να σχεδιάζουν, να οργανώνουν και να αξιολογούν την πειραματική διδασκαλία που περιλαμβάνει τη διεξαγωγή διδακτικών πειραμάτων θεμάτων της Φυσικής της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, διατυπώνοντας τους στόχους και τα προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα, αξιοποιώντας τον τρόπο με τον οποίο οι μαθητές αναγνωρίζουν τα σχετικά θέματα Φυσικής μέσα από τις καταστάσεις και τα φαινόμενα της καθημερινότητας (ΜA7).
• Να μπορούν σε σχολικό επίπεδο να σχεδιάζουν και να πραγματοποιούν κατάλληλες πειραματικές διδασκαλίες θεμάτων της Φυσικής μέσα από κατάλληλες δραστηριότητες/πειράματα και χρήση υλικών της καθημερινότητας, προάγοντας τη κριτική και δημιουργική σκέψη, καθώς και τη διερευνητική ή αυτενεργό ή και συνεργατική μάθηση (ΜΑ6).
• Να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν σωστά τα κατάλληλα διδακτικά πειράματα θεμάτων της Φυσικής στα πλαίσια αποτελεσματικών πειραματικών διδακτικών προτύπων και στρατηγικών, ώστε να μπορούν να μετασχηματίζουν την επιστημονική γνώση σε σχολική, προάγοντας παράλληλα την διερευνητική, αυτενεργό και τη συνεργατική μάθηση μέσα από το πείραμα (ΜΑ4, ΜΑ6).
• Να μπορούν να συνδέουν τις γνώσεις της επιστήμης της Φυσικής με καταστάσεις και φαινόμενα της καθημερινότητας μέσα από τον ουσιαστικό ρόλο του πειράματος στη διδασκαλία και μάθηση, αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα όλων των παραπάνω στον ρόλο των μελλοντικών εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΜA1).

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Σχεδιασμός και διαχείριση έργων

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

• Δια ζώσης-Πρόσωπο με πρόσωπο διδασκαλία
• Στο εργαστήριο με διενέργεια δραστηριοτήτων, πειραμάτων κλπ

• Χρήση PowerPoint, χρήση διαδικτύου για τη παρουσίαση δραστηριοτήτων και πειραμάτων, e-mail

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική  ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Γλώσσα: Ελληνική

Ι. Γραπτή τελική εξέταση (70%)

Περιλαμβάνει:

–     Ερωτήσεις σύντομης απάντησης

–     Ανάπτυξη πορείας μιας πειραματικής διδασκαλίας με χρήση υλικών της καθημερινότητας σε εφαρμογές σχετικές με καθημερινές καταστάσεις ή καταστάσεις που εμφανίζονται σε βιβλία του Δημοτικού

–     Εξαγωγή συμπερασμάτων με αιτιολόγηση

ΙΙ. Εκπόνηση Εργασίας (30%)

Περιλαμβάνει: Ανάπτυξη πορείας μιας πειραματικής διδασκαλίας σε ομαδική βάση, με κατάλληλες πειραματικές διατάξεις, μεθόδους και όργανα/εργαλεία

Κριτήρια αξιολόγησης:

• Ορθότητα και πληρότητα των στόχων
• Σαφήνεια, πληρότητα και συνοχή των βημάτων μιας πειραματικής διδασκαλίας
• Σαφήνεια και ορθότητα στην επιχειρηματολογία, στις ερμηνείες και στα συμπεράσματα σε κάθε πειραματική διδασκαλία.

·      Αρναουτάκης Ι. ,Καρανίκας Γ.,Καραπαναγιώτης Β. Α. (2005), Πειράματα Φυσικής, Εκδόσεις ΓΡΗΓΟΡΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ κ’ ΣΙΑ

·      Unesco (2003), ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ, ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ, Εκδόσεις ΜΑΡΙΑ ΠΑΡΙΚΟΥ & ΣΙΑ ΕΠΕ

Πρόσθετη προτεινόμενη βιβλιογραφία

·         McDermott C.L., Shaffer S.P. (2001), Μαθήματα Εισαγωγικής Φυσικής, (μετάφραση Π. Μίχας) Εκδόσεις τυπωθήτω, Αθήνα.

·         Κουμαράς Π. (2011), Οδηγός για τη πειραματική διδασκαλία της Φυσικής, Εκδόσεις Χριστοδουλίδη, Θεσσαλονίκη

Συναφή Επιστημονικά Περιοδικά

·         American Journal of Physics

·         European Journal of Physics

·         The Physics Teacher

·         Physics Education

·         Review of educational research

·         Ιnternational Journal of Science Education

·         Journal of Research in Science Teaching

·         Research in Science Education

·         Research in Science & Technological Education

·         Science & Education

·         Science Education

·         Science Education International

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

–          να έχουν αποκτήσει μια πρώτη επαφή με γλωσσολογικές έννοιες που εφαρμόζονται στη λεξιλογική έρευνα (μαθησιακά αποτελέσματα του ΠΠΣ ΜΑ4 και ΜΑ11)

–          να είναι εξοικειωμένοι/ες με θεωρητικά ζητήματα γύρω από την περιγραφή του λεξιλογίου της Νέας Ελληνικής γλώσσας (μαθησιακά αποτελέσματα του ΠΠΣ ΜΑ4 και ΜΑ11)

–          να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις υποδομής στην περιγραφή του λεξιλογίου της Νέας Ελληνικής για περαιτέρω ερευνητική ή/και διδακτική ενασχόληση με το λεξιλόγιο (μαθησιακά αποτελέσματα του ΠΠΣ ΜΑ4 και ΜΑ11).

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

Αυτόνομη εργασία

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

2. Η γνώση των λέξεων

3. Λέξη και λέξημα

4. Το λεξιλόγιο της νέας ελληνικής με κριτήρια προέλευσης

5. Μηχανισμοί σχηματισμού λέξεων: Παραγωγή και σύνθεση.

6. Νεολογία, σύμφυρση, αρκτικόλεξα, περικοπή

7. Συμφράσεις, στερεότυπες εκφράσεις, παροιμίες

8. Πρόοδος

9. Έννοια και σημασία

10.Σημασιολογικές λεξιλογικές σχέσεις: υπώνυμα, υπερώνυμα, αντώνυμα, συνώνυμα

11. Ομωνυμία, πολυσημία, μεταφορά και μετωνυμία

12. Ειδικά λεξιλόγια

13. Είδη και χρήσεις λεξικών.

Διδακτικό υλικό, ανακοινώσεις και επικοινωνία μέσω της πλατφόρμας e-class

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Πρόοδος (ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής) : 30%

Τελική γραπτή εξέταση (ερωτήσεις σύντομης απάντησης : 70%

Μήτσης, Ν., Παραδιά, Μ. & Μήτση, Α. 2012. Το Λεξιλόγιο. Θεωρητική Προσέγγιση και Διδακτικές Εφαρμογές. Αθήνα : Gutenberg.

Μότσιου, Β. 1994. Στοιχεία Λεξικολογίας. Αθήνα. Νεφέλη.

Ξυδόπουλος, Γ. 2008. Λεξικολογία. Πατάκης.

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

Παράρτημα Α [(α) Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε κύκλο σπουδών, σύμφωνα με Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης & (β) Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης]

Παράρτημα Β  (Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων)

Σκοπός του μαθήματος είναι να αναπτύξει τη θεατρική παιδεία των φοιτητών με την επισκόπηση της ιστορικής διαδρομής του Θεάτρου και της εξελικτικής πορείας της ελληνικής και παγκόσμιας δραματουργίας.

Ειδικότεροι στόχοι είναι η παρουσίαση της Ιστορίας του Αρχαίου Δράματος, του Νεοελληνικού και Παγκόσμιου Θεάτρου, των διαφόρων τάσεων του Σύγχρονου και Μεταμοντέρνου Θεάτρου, καθώς επίσης η ανάπτυξη ειδικών θεματικών εργαστηρίων.

OBJECTIVES – AIMS

The objective of the course is to develop students’ drama education by offering an overview of the theatre’s course in history and the evolution of the Greek and world dramaturgy. Particular objectives are the presentation of the History of Ancient Drama, Modern Greek and World Theatre, the different tendencies in Modern and Post-modern Theatre, as well as the development of special theme workshops.

Με την συμπλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές/τριες θα πρέπει να είναι σε θέση:

● Να κατανοούν την ιστορία και τη δραματουργία

του Αρχαίου Δράματος (Αισχύλος, Ευριπίδης, Σοφοκλής, Αριστοφάνης)

του Ευρωπαϊκού και Παγκόσμιου Θεάτρου (Commedia dell’ arte, Μολιέρος, Σαίξπηρ, Ίψεν, Τσέχωφ, Στρίντμπεργκ, Πιραντέλλο, Λόρκα, Μπρεχτ, Ο’ Νηλ, Ουίλιαμς, Άλμπι, Ιονέσκο, Μπέκετ, Πίντερ, Αρτώ)

του Ελληνικού Θεάτρου (Κρητο–εφτανησιακό Θέατρο, Κωμειδύλλιο, Αστικό Δράμα, Μεταπολεμικό Θέατρο, Σύγχρονες τάσεις) (Αντιστοιχούν σε: ΜΑ1-ΜΑ13)

● Να είναι ικανοί να μπαίνουν σε θεατρικό ρόλο χρησιμοποιώντας τα εκφραστικά τους μέσα (σώμα, φωνή, λόγο) για τη σκηνική απόδοση αποσπασμάτων των παραπάνω θεατρικών θεματικών πεδίων  (Αντιστοιχούν σε: ΜΑ1-ΜΑ13)

●  Να κατανοούν και να εξοικειωθούν με σκηνοθετικές απόψεις στο σύγχρονο θέατρο (Στανισλάβσκι, Μπρεχτ, Γκροτόφσκι, Χρηστομάνος, Πολίτης, Ροντήρης, Κουν) και τις σύγχρονες τάσεις στη θεατρική έρευνα (Αντιστοιχούν σε: ΜΑ14-ΜΑ16)

– Κατανόηση, ανάλυση, στάθμιση και διαχείριση με κριτικό τρόπο των πολλαπλών παραγόντων που διαμορφώνουν την εκπαιδευτική πραγματικότητα

– Επιλογή και εφαρμογή μεθοδολογιών και εκπαιδευτικών πρακτικών,  με στόχο τη γνωστική, κοινωνική, πολιτιστική και συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών

– Σχεδίαση, εφαρμογή και αξιολόγηση καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε τυπικά και άτυπα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα

– Επανα-πλαισίωση, αξιοποίηση και υποστήριξη με ενεργό τρόπο της έρευνας και συμμετοχή σε ερευνητικές δραστηριότητες που αφορούν την πρωτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και πέρα από αυτήν, όπου η διαμόρφωση ευκαιριών  μάθησης για όλους τους μαθητευομένους θεωρείται ζωτικής σημασίας

– Αναγνώριση των κρίσιμων χαρακτηριστικών της επαγγελματικής  ταυτότητας του εκπαιδευτικού και ανάπτυξή της μέσα από  διαδικασίες κριτικής διερεύνησης και αναστοχασμού της διδακτικής πρακτικής

– Κατανόηση, ανάλυση, στάθμιση και διαχείριση με κριτικό τρόπο των πολλαπλών παραγόντων που διαμορφώνουν την εκπαιδευτική πραγματικότητα

– Επιλογή και εφαρμογή μεθοδολογιών και εκπαιδευτικών πρακτικών,  με στόχο τη γνωστική, κοινωνική, πολιτιστική και συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών

– Σχεδίαση, εφαρμογή και αξιολόγηση καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε τυπικά και άτυπα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα

·         Αρχαίο Δράμα (Αισχύλος)

·         Αρχαίο Δράμα (Ευριπίδης)

·         Αρχαίο Δράμα (Σοφοκλής)

·         Αρχαίο Δράμα (Αριστοφάνης)

·         Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Θέατρο (Σαίξπηρ)

·         Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Θέατρο (Τσέχωφ)

·         Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Θέατρο (Μπρεχτ)

·         Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Θέατρο (Θέατρο του Παραλόγου)

·         Ελληνικό Θέατρο (Κρητο–εφτανησιακό Θέατρο)

·         Ελληνικό Θέατρο (Αστικό Δράμα)

·         Σκηνοθετικές απόψεις στο σύγχρονο θέατρο (Στανισλάβσκι, Μπρεχτ, Γκροτόφσκι, Χρηστομάνος, Πολίτης, Ροντήρης, Κουν)

·         Σύγχρονες τάσεις στη θεατρική έρευνα Ι

·         Σύγχρονες τάσεις στη θεατρική έρευνα ΙΙ

CONTENTS

· Ancient Drama (Aeschylus, Euripides, Sophocles, Aristophanes)

· European and Global Theatre (Commedia dell’ arte, Molliere, Shakespeare, Ibsen, Chekhov, Strindberg, Pirandello, Lorca, Brecht, O’ Neill, Williams, Albee, Ionesco, Beckett, Pinter, Artaud)

· Greek Theatre (Cretan-eptanisian Theatre, Romantic Comedy, Urban Drama, Post-war Theatre, Modern Tendencies)

·Directing perspectives in modern theatre (Stanislavski, Brecht, Grotowski, Hristomanos, Politis, Rondiris, Koun)

· Modern tendencies in drama  research

● Διαδίκτυο

● Ιστοσελίδα

● Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

Περιγράφονται αναλυτικά οι διδακτικές προσεγγίσεις/ δραστηριότητες που κυρίαρχα ακολουθούνται (εκθετικές / μονολογικές, διαλογικές, διερευνητικές, κ.ά.) :

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα, καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης, ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS (βλέπε και Παράρτημα Γ στο συνημμένο αρχείο της ΑΔΙΠ «Πρόταση Ακαδημαϊκής Πιστοποίησης Προγράμματος Σπουδών») .

Περιγραφή της διαδικασίας/ του τρόπου αξιολόγησης

Γραπτή εξέταση (ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, σύντομης απάντησης, ανάπτυξης, επίλυση ασκήσεων/προβλημάτων), Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, κτλ. Σε κάθε περίπτωση αναφέρεται αν πρόκειται για ατομική ή ομαδική εργασία και η ‘βαρύτητα’ κάθε συνιστώσας της αξιολόγησης στον τελικό βαθμό (π.χ., ομαδική εργασία – 25%).

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

α) με διαμορφωτική αξιολόγηση κατά τη διάρκεια των μαθημάτων σε θεατρικό ρόλο και εκτός ρόλου (προσωπικά ημερολόγια, φύλλα αξιολόγησης, συζήτηση και άλλα κείμενα που αφορούν σε θεατρικές τεχνικές)  15% της συνολικής αποτίμησης

β) με διαμορφωτική αξιολόγηση με παράδοση εργασίας 11 τουλάχιστον γραπτών εργασιών (300 περίπου λέξεων καθεμιά) στα ισάριθμα εργαστηριακά μαθήματα 20% της συνολικής αποτίμησης

γ) με παράδοση γραπτής εργασίας (2500 λέξεων καθεμιά). 20% της συνολικής αποτίμησης

γ) με προφορική εξέταση ανταπόκριση σε ερωτήσεις σχετικά με τα υπό διερεύνηση ζητήματα των μαθημάτων και σκηνική παρουσίαση σε θεατρικό ρόλο αποσπάσματος από την αρχαία, παγκόσμια και ελληνική δραματουργία. 45% της συνολικής αποτίμησης

Κριτήρια αξιολόγησης: Η δημιουργικότητα μέσα από την πρωτοτυπία, την ευελιξία και την ευχέρεια της σκέψης στη διαπραγμάτευση των ζητημάτων και στην ανάληψη θεατρικού ρόλου στη υπό διερεύνηση δραματουργία. Αξιοποίηση των πολλαπλών οπτικών γωνιών για θέση και λύση προβλημάτων, της σκηνικής δράσης, του αναστοχασμού με στόχο τη μεταγνωστική διαδικασία. Αξιοποίηση της επιστημονικής μεθόδου με ανάδειξη της προβληματικής, των σχετικών ερωτημάτων, των υποθέσεων και της σύνολης διερεύνησης των θεματικών πεδίων

Γραμματάς, Θ. (2002). Το Ελληνικό θέατρο στον 20^ο αιώνα. Πολιτισμικά πρότυπα και πρωτοτυπία. [τόμ. Α΄- Β΄]. Εξάντας: Αθήνα.

Γραμματάς, Θ. (2006). Για το Δράμα και το Θέατρο. Εξάντας: Αθήνα.

● Πρόσθετη  προτεινόμενη βιβλιογραφία και Συναφή επιστημονικά Περιοδικά (ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα)  (ενδεικτική)

Περιλαμβάνει βιβλιογραφία σχετική με το πεδίο του αρχαίου δράματος, της ιστορίας του θεάτρου και της θεατρικής έρευνας ευρύτερα.

α. ΞΕΝΗ

Barthes, R. (1964). Elements of semiology. London: Cape

Carlson, M. (1995). Theatre History, Methodology and Distinctive Features.

Theatre Research International, 20, 90-96

Corvin, M. (1998) (επιμ.) Dictionnaire encyclopédique du théâtre. Paris:

Larousse, In Extenso, T. 1

Duvignaud, J.(1973). Les ombres collectives. Paris: PUF

Foley (1985). Ritual Irony: Poetry and sacrifice in Euripides. Ithaca

Moles, A. (1958). Information Theory and Esthetic Perception. Urbana: University

of Illinois Press

Powell (1990). Euripides, Women and sexuality. London

Rabinowitz, N.S. (1993). Anxiety Veiled: Euripides and the Traffic in Women.

Ithaca/London

Schechner, R. (1988). Performance Theory. New York-London: Routledge

Fischer-Lichte, E. (2004). History of European Drama and Theatre. London:

Routledge

Übersfeld, Α. (1981). L’ école du spectateur. Paris: Editions Sociales.

Übersfeld, Α. (1982). Lire le théâtre. Paris: Editions Sociales.

β. ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΕΡΓΑ

Αρτώ, Α. (1992). Το θέατρο και το είδωλό του. (μτφρ. Π. Μάτεσις), Αθήνα:

Δωδώνη.

Barba, E. (2008). Το χάρτινο κανό. Ένας οδηγός προς τη θεατρική ανθρωπολογία.

Αθήνα: Εκδόσεις Δωδώνη.

Bosisio, P. (2006). Ιστορία του Θεάτρου. [τόμ. Α΄- Β΄]. Αιγόκερως: Αθήνα.

Γκροτόφσκι, Γ. (1982). Για ένα Φτωχό Θέατρο. (μτφρ. Φ. Κονδύλης, Μ. Γαΐτη-

Βορρέ), Αθήνα: Θεωρία.

Elam, K. (2001). Η σημειωτική θεάτρου και δράματος. (μτφρ. Κ. Διαμαντάκου),

Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Έσσλιν, Μ. (2005). Μπρεχτ. Ο άνθρωπος και το έργο του. (αποδ. Φ. Κονδύλης),

Αθήνα: Δωδώνη.

Jameson, F. (1999). Το μεταμοντέρνο ή η πολιτισμική λογική του ύστερου

καπιταλισμού. Αθήνα : Εκδόσεις Νεφέλη.

Kitto, H.D.F. (1993). Η αρχαία ελληνική τραγωδία. (μτφρ. Λ. Ζενάκος), Αθήνα:

Παπαδήμας.

Lesky, A. (1993). Η τραγική ποίηση των αρχαίων Ελλήνων: Ο Ευριπίδης και το

τέλος του είδους. (μτφρ. Νίκος Κ. Χουρμουζιάδης), Τόμος Β’. Αθήνα: Εκδόσεις

ΜΙΕΤ.

Lyotard, J.-F. Απάντηση στο ερώτημα: Τι είναι μεταμοντέρνο; Επερωτήσεις.

Προσπελάστηκε στο

http://library.panteion.gr:8080/dspace/bitstream/123456789/808/1/Jean+Franco

is+Lyotard.pdf στις 13/09/2010.

Mc Donnald, M. (1991). Οι όροι της ευτυχίας στον Ευριπίδη. Αθήνα: Οδυσσέας.

Mossé, C. (1991). Η γυναίκα στην αρχαία Ελλάδα, μτφρ.Α. Στεφανής. Αθήνα:

Παπαδήμας.

Μπρεχτ, Μπ. (1979). Μικρό Όργανο για το Θέατρο. Στο Από τον Αριστοτέλη στον

Μπρεχτ. (μτφρ. Α. Βερυκοκάκη), Αθήνα: Κάλβος.

Μπρεχτ, Μπ. (2000). Οι Διάλογοι από την αγορά χαλκού. (μτφρ. Α. Γλυτζουρής –

Θ. Σαρηγιάννη), Αθήνα – Γιάννινα: Δωδώνη.

Μπρουκ, Π. (1976). Η Σκηνή χωρίς Όρια. (μτφρ. Μ-Π. Παπαρά), Θεσσαλονίκη:

Εγνατία.

Μπρουκ, Π. (1998). Η ανοιχτή πόρτα. Σκέψεις πάνω στην τέχνη και την πρακτική

του θεάτρου. (μτφρ. Μ. Φραγκουλάκη), Αθήνα: ΚΟΑΝ.

Μπρουκ, Π. (1999). Ένας Άλλος Κόσμος: Σαράντα χρόνια θεατρικής αναζήτησης

1947-1987. (μτφρ. Ε. Καραμπέτσου), Αθήνα: Εστία.

Νίτσε, Φ. (2009). Η γέννηση της τραγωδίας. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας.

Ντορτ, Μπ. (1975). Ανάγνωση του Μπρεχτ. (μτφρ. Α. Φραγκουδάκη), Αθήνα:

Κέδρος.

Pavis, P. (2006). Λεξικό του Θεάτρου. (εποπ. Κ. Γεωργουσόπουλος, μτφρ. Α.

Στρουμπούλη), Αθήνα: Gutenberg.

Reed, C. (2003). Μεταμοντερνισμός και τέχνη της ιδιαίτερης ταυτότητας. Στο

Roman Jakobson, Δοκίμια για τη γλώσσα της λογοτεχνίας. Αθήνα: Εστία.

Vernant, J.P. (1989). Μύθος και Σκέψη στην Αρχαία Ελλάδα, μετ. Στ. Γεωργούδη.

Αθήνα: Ζαχαρόπουλος.

Walton, M. J. (2007). Το αρχαίο Ελληνικό θέατρο επί σκηνής. (μτφρ. Κ. Αρβανίτη

& Β. Μαντέλη), Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

γ. ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Ανδρεάδης, Γ., επιμ. (2005). Στα Ίχνη του Διονύσου. Παραστάσεις αρχαίας

τραγωδίας στην Ελλάδα 1867-2000. Αθήνα: Ι. Σιδέρης.

Αρβανίτη, Κ. (2010). Η αρχαία ελληνική τραγωδία στο Εθνικό Θέατρο. Τόμος Α΄.

Αθήνα: Εκδόσεις Νεφέλη.

Βαρβέρης Γιάννης (2003). Η κρίση του θεάτρου Δ΄ (1994 – 2003). Αθήνα:

Αλεξάνδρεια.

Βαροπούλου, Ε. (2002). Το ζωντανό θέατρο δοκίμιο για τη σύγχρονη σκηνή.

Αθήνα: Άγρα.

Βιβιλάκης, Ι., επιμ. (1999). Μ. Καραγάτσης Κριτική Θεάτρου 1946 – 1960. Αθήνα:

Εστία.

Γεωργουσόπουλος, Κ. (1983), «Ελληνικότητα και θέατρο», στο επιμ. Δ.Γ.

Τσαούση, Ελληνισμός, Ελληνικότητα-Ιδεολογικοί και βιωματικοί άξονες της

νεοελληνικής κοινωνίας, Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας.

Γεωργουσόπουλος, Κ. (1985). Τα μετά το θέατρο. Αθήνα: Καστανιώτης.

Γεωργουσόπουλος, Κ. – Γώγος, Σ. (2003). Επίδαυρος. Αθήνα: Μίλητος.

Γλυτζουρής, Α. (2001). Η σκηνοθετική τέχνη στην Ελλάδα. Αθήνα: Ελληνικά

Γράμματα.

Γραμματάς, Θ. (1990). Δοκίμια θεατρολογίας. Αθήνα: Εκδόσεις Επικαιρότητα.

Γραμματάς, Θ. (1992). Ιστορία και Θεωρία στη Θεατρική Έρευνα. Αθήνα: Αφοί

Τολίδη.

Γραμματάς, Θ. (1997). Θεατρική Παιδεία και Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών.

Τυπωθήτω, Αθήνα.

Γραμματάς, Θ. (2002). Το Ελληνικό θέατρο στον 20ο αιώνα. Πολιτισμικά πρότυπα

και πρωτοτυπία. [τόμ. Α΄- Β΄]. Εξάντας: Αθήνα.

Γραμματάς, Θ. (2003). Θέατρο και Παιδεία. Αθήνα: Αυτοέκδοση.

Γραμματάς, Θ. (2004). Το χρονικό του άχρονου σε χρόνο παρελθόντα. Η

διαλεκτική της ουτοπίας στο νεοελληνικό θέατρο. ανακοίνωση στο Συνέδριο

«Ουτοπικές θεωρίες και κοινωνικά κινήματα στην Ευρώπη από τον 18ο ως τον 20ο

αιώνα, Αθήνα, 19 – 21 Νοεμβρίου 2004, που βρίσκεται στον διαδικτυακό τόπο

www.eie.gr

Γραμματάς, Θ. (2004). Γληνός, Γ. (1964). Φώτος Πολίτης. Αφιέρωμα, 30 χρόνια

Στο Διαδρομές στη Θεατρική Ιστορία. Αθήνα: Εξάντας.

Γραμματάς, Θ. (2005). Η έννοια της ελληνικότητας στη σκηνοθεσία αρχαίου

δράματος και η συμβολή του Δ. Ροντήρη. Στο: Δημήτρης Αχιλ. Ροντήρης. Ο

Μεγάλος Δάσκαλος του Θεάτρου. Αθήνα: Εταιρεία Ναυτιλιακών Μελετών, 139-

153.

Γραμματάς, Θ. (2005). Η Σοφοκλέους οδός στο Νεοελληνικό Θέατρο. Πρακτικά

του Η΄ Διεθνούς Συμποσίου Αρχαίου Δράματος, Λευκωσία, εκδ. Κυπριακού

Κέντρου του Δ.Ι.Θ, 1-25.

Γραμματάς, Θ. (2006). Για το Δράμα και το Θέατρο. Αθήνα: Εξάντας.

Γραμματάς, Θ. (2008α). Η απομυθοποίηση της τραγωδίας συνθήκη του νέου

τραγικού. Προσπελάστηκε στο http://theodore-grammatas.net/papers/greek/ στις

4/10-2010.

Γραμματάς, Θ. (2008β). Η σκηνοθεσία αρχαίου δράματος στις αρχές του 21ου

αιώνα. Προοπτικές και αδιέξοδα μετά τον μοντερνισμό, στο Β. Φιοραβάντες (επιμ.)

Τέχνη, Πολιτισμός, Παγκοσμιοποίηση, 161-173. Αθήνα: Παπαζήσης.

Γραμματάς, Θ. (2009). Ανθρωπιστικές Αξίες και Θέατρο “Κλασικό” και “Κλασικά”

στην Αρχή του 21ου Αιώνα. Προσπελάστηκε στο http://theodoregrammatas.

net/papers/greek/ στις 2/10/2010.

Γραμματάς, Θ. (2009). Γένεση και νεότητα της τραγωδίας. Προσπελάστηκε στο

http://theodore-grammatas.net/papers/greek/ στις 2/10/2010.

Δημήτρης Αχιλ. Ροντήρης. Ο Μεγάλος Δάσκαλος του Θεάτρου. Αθήνα: Εταιρεία

Ναυπακτιακών Μελετών.

Δρομάζου, Σ. Ι. (1993). Αρχαίο Δράμα. Κριτικές. Αθήνα: Κέδρος.

Ευαγγελάτος, Σ. Α. (2004). Σύγχρονοι προβληματισμοί για την αναβίωση του

αρχαίου δράματος. Στο Δανιήλ Ι. Ιακώβ-Ελένη Παπάζογλου (επιμ.), Θυμέλη

Μελέτες χαρισμένες στον καθηγητή Ν. Χ. Χουρμουζιάδη. Ηράκλειο:

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, σελ.33-48

Θωμαδάκη, Μ. (1993 ). Σημειωτική του ολικού θεατρικού λόγου. Αθήνα: Δόμος.

Κακούρη, Κ. Ι. ([1946] 1998). Προαισθητικές μορφές θεάτρου. Αθήνα: Εστία.

Καραντινός, Σ. (1949). Περί Θεάτρου. Αθήνα.

Κουν, Κ. (1992). Κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας. Αθήνα: Καστανιώτης.

Κουν, Κ. (1981). Ο σκηνοθέτης και το αρχαίο δράμα σήμερα. Στο επιμ. Γ.

Κοτανίδης, Κάρολος Κουν Για το θέατρο-Κείμενα και Συνεντεύξεις. Αθήνα: Ιθάκη.

Κουν, Κ. (1981). Πάντα πολιτική και υπαρξιακή η έκφραση του καλλιτέχνη και

απόλυτα δεμένη με τη ζωή του ανθρώπου. Στο επιμ. Γ. Κοτανίδης, Κάρολος Κουν

Για το θέατρο-Κείμενα και Συνεντεύξεις, Αθήνα: Ιθάκη.

Λάλας. Θ., (επιμ). (2001). Με τους μαθητές του Ροντήρη για τον Ροντήρη. Αθήνα:

Καστανιώτης.

Λεκατσάς, Π. (1962). Η Άλκηστη του Ευριπίδη, περ. Θέατρο, αρ.5

Λιγνάδης, Τ. (1987). Προβληματισμοί πάνω σε σύγχρονες παραστάσεις του

αρχαίου δράματος. Στο Διεθνής Συνάντηση Αρχαίου Ελληνικού Δράματος 1985.

Αθήνα: Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 191-202.

Μαγιάρ, Μ. (2004). Ο Κάρολος Κουν και το Θέατρο Τέχνης. Αθήνα: Εκδόσεις

Ε.Λ.Ι.Α.

Μάρκαρης, Π. (1982). Ο Μπρεχτ και ο διαλεκτικός λόγος. Αθήνα: Ιθάκη.

Μαυρομούστακος, Πλ. (1999). Το αρχαίο ελληνικό δράμα στη νεοελληνική σκηνή:

από τους Πέρσες του 1571 στις προσεγγίσεις του 20ου αιώνα. Στο Παραστάσεις

Αρχαίου Ελληνικού Δράματος στην Ευρώπη κατά τους Νεότερους Χρόνους, Γ΄

Διεθνής Επιστημονική Συνάντηση, Επτανησιακή Γραμματεία των Ελληνιστών, 77-

87. Αθήνα: Καστανιώτης.

Μουδατσάκις, Τ. (1986). Η διαλεκτική της θεατρικής σύνταξης. Αθήνα: Νεφέλη.

Μουδατσάκις, Τ. (2005). Το θέατρο ως πρακτική τέχνη στην εκπαίδευση. Από τον

Stanislavsky τον Brecht και τον Grotowski στο σκηνικό δοκίμιο. Αθήνα: Εξάντας.

Μουρέλος, Γ. (χ.χ.). Μεταμορφώσεις του χρόνου. Θεσσαλονίκη: Κωνσταντινίδης.

Μπακονικόλα-Γεωργοπούλου, Χ. (1998). Η τέχνη του Θεάτρου. Αθήνα: Γενική

Γραμματεία Νέας Γενιάς – Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μπεζαντάκος, Ν. Π. (2004). Το αφηγηματικό μοντέλο του Greimas και οι

τραγωδίες του Ευριπίδη. Αθήνα: Εκδόσεις Καρδαμίτσα

Παπαδόπουλος, Γ. (1999). Δια παιδαγωγίας κοινωνικών αποτραγικοποίησις.

Αθήνα: Εντός.

Παπαδόπουλος, Γ. (2002). Το όλον, το τραγικόν και η αγωγή. Αθήνα: Ψηφίδα.

Παπαδόπουλος, Γ. (2005). Καθάρσεως όρια και όροι. Αθήνα: Ψηφίδα.

Παπαδόπουλος, Σ. (2010). Παιδαγωγική του Θεάτρου. Αυτοέκδοση: Αθήνα.

Πατσαλίδης, Σ. (1996). Η (Ελληνική) Τραγωδία και η Θεωρία του 20ου αιώνα. Στο

Γραμματάς, Θ. [επιμ.] Τα Αινίγματα της Σφίγγας ή ο Οιδίπους ως Διακείμενο, 167-

198. Αθήνα: Αφοί Τολίδη.

Πατσαλίδης, Σ. (1997). (Εν)τάσεις και (Δια)στάσεις. Η ελληνική τραγωδία και η

θεωρία του εικοστού αιώνα. Αθήνα: Τυπωθήτω.

Πατσαλίδης, Σ. (2000). Θέατρο και Θεωρία. Θεσσαλονίκη: University Studio Press.

Πεφάνης, Γ. (1991). Το Θεατρικό. Σκιαγράφηση μιας Φαινομενολογικής

Θεατρολογίας. Αθήνα-Γιάννινα: Δωδώνη.

Πεφάνης, Γ. (1999). Το Θέατρο και τα Σύμβολα. Διαδικασίες Συμβόλισης του

Δραματικού Λόγου. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Πολίτης, Φ. (1983). Επιλογή κριτικών άρθρων. Τόμος Α΄. Αθήνα: Ίκαρος.

Πολίτης, Φ. (1983). Επιλογή κριτικών άρθρων. Τόμος Β΄. Αθήνα: Ίκαρος.

Πολίτης, Φ. (1983). Επιλογή κριτικών άρθρων. Τόμος Γ΄. Αθήνα: Ίκαρος.

Πούχνερ, Β.(1988). Ελληνική Θεατρολογία. Αθήνα : Εκδόσεις Εταιρείας Θεάτρου

Κρήτης.

Πούχνερ, Β. (1987). Ο Max Reinhardt, ο Φώτος Πολίτης και η αρχαία τραγωδία.

Στο Διεθνής Συνάντηση Αρχαίου Ελληνικού Δράματος 1985. Αθήνα: Ευρωπαϊκό

Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.

Πούχνερ, Β. (1987). Ο ποιητικός χαρακτήρας της ελληνικής τραγωδίας. Στο

Διεθνής Συνάντηση Αρχαίου Ελληνικού Δράματος 1985. Αθήνα: Ευρωπαϊκό

Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.

Πούχνερ, Β. (1984). Ο Φώτος Πολίτης ως σκηνοθέτης αρχαίας τραγωδίας. Οι

επιδράσεις του Μαξ Ράινχαρντ στο ελληνικό θέατρο του 20ου αιώνα, στου ιδίου:

Ιστορικά Νεοελληνικά Θεάτρου· έξι μελετήματα. Αθήνα.

Πούχνερ, Β. (1997). Κείμενα και αντικείμενα. Δέκα θεατρολογικά μελετήματα.

Αθήνα: Καστανιώτης.

Ροντήρης, Δ. (1999). Σελίδες αυτοβιογραφίας, επιμ. σχόλια Δ. Καγγελάρη. Αθήνα:

Εκδόσεις Καστανιώτη.

Σαμπατακάκης, Γ. (2008). Γεωμετρώντας το χάος. Μορφή και μεταφυσική στο

έργο του Θεόδωρου Τερζόπουλου. Αθήνα: Μεταίχμιο.

Σιδέρης, Γ. (1976). Το αρχαίο ελληνικό θέατρο στη Νέα Ελληνική Σκηνή 1817-

1972, τ.Α’ 1817- 1932. Αθήνα.

Σκιαδάς, Αρ. (1987). Το αρχαίο ελληνικό δράμα στη σύγχρονη σκηνή. Στο Διεθνής

Συνάντηση Αρχαίου Ελληνικού Δράματος 1985. Αθήνα: Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό

Κέντρο Δελφών.

Τερζόπουλος, Θ. (2000). Θόδωρος Τερζόπουλος και Θέατρο Άττις. Αναδρομή,

μέθοδος, σχόλια. Αθήνα: Άγρα.

Τσατσούλης, Δ. (2004), «Μεταμοντέρνα ‘γραφή’ στη νεοελληνική σκηνή»,

Παράβασις, Μελετήματα [3], Πρακτικά Β΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου:

Σχέσεις του νεοελληνικού θεάτρου με το ευρωπαϊκό, Διαδικασίες πρόσληψης στην

ιστορία της Ελληνικής δραματουργίας από την αναγέννηση ως σήμερα, 18-21

Απριλίου 2002, Ανάτυπο, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών.

Αθήνα: Ergo.

Τσατσούλης, Δ. (2007). Σημεία γραφής και κώδικες σκηνής στο σύγχρονο

ελληνικό θέατρο. Αθήνα: Νεφέλη.

Τσατσούλης Δ. (1999). Σημειολογικές προσεγγίσεις του Θεατρικού Φαινομένου.

Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Χουρμουζιάδης, Ν. (1986). Ευριπίδης Σατυρικός. Αθήνα: Στιγμή.

Χουρμουζιάδης, Ν. (1991). Όροι και Μετασχηματισμοί στην Αρχαία Ελληνική

Τραγωδία. Αθήνα: Γνώση.

Υποβάθρου, Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής,

Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

·         Χρησιμοποιεί επιτυχώς το μικροσκόπιο και να πραγματοποιεί μικροσκόπηση.

·         Παραγάγει νωπά παρασκευάσματα για χρήση στη διδακτική διαδικασία.

·         Πραγματοποιεί πειράματα για την επίδειξη φυσικών φαινομένων σε μαθητές 6-12 ετών.

·         Αναγνωρίζει, να προσδιορίζει και να περιγράφει τη δομή και λειτουργία φυτικών και ζωικών ιστών.

·         Γνωρίζει την ανατομία και να εξηγεί τη λειτουργία ανθρώπινων συστημάτων.

·         παρατήρηση μονοκύτταρων ευκαρυωτικών οργανισμών

·         παρατήρηση φυτικών κυττάρων και σχηματισμών του από νωπά παρασκευάσματα

·         ιστολογία και ανατομία φυτών

·         πλασμόλυση και μεταφορά νερού στα φυτά

·         πειράματα φωτοσύνθεσης και φυσιολογίας φυτού

·         ιστολογία ζώων

·         ανατομία νευρικού συστήματος και αισθητήριων οργάνων

·         ανατομία αναπνευστικού, πεπτικού και κυκλοφοριακού συστήματος και σκελετού ανθρώπου.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Περιγράφονται αναλυτικά οι διδακτικές προσεγγίσεις / δραστηριότητες που κυρίαρχα ακολουθούνται (εκθετικές/μονολογικές, διαλογικές, διερευνητικές, κ.ά.):

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Φροντιστήριο,

Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας,

Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου,

Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση,

Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Καλλιτ. δημιουργία,

Εκπαιδευτικές επισκέψεις,

Εκπόνηση μελέτης (project),

Συγγραφή εργασίας/εργασιών,

κλπ.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα, καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης, ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS (βλέπε και Παράρτημα Γ στο συνημμένο αρχείο της ΑΔΙΠ «Πρόταση Ακαδημαϊκής Πιστοποίησης Προγράμματος Σπουδών»).

ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

Περιγραφή της διαδικασίας/

 του τρόπου αξιολόγησης

Γραπτή εξέταση (ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, σύντομης απάντησης, ανάπτυξης, επίλυση ασκήσεων/προβλημάτων),

Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, κτλ.

Σε κάθε περίπτωση αναφέρεται αν πρόκειται για ατομική ή ομαδική εργασία και η ‘βαρύτητα’ κάθε συνιστώσας της αξιολόγησης στον τελικό βαθμό (π.χ.ομαδικήεργασία–25%).

Αναφέρονται ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και πού είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

2.       Tελική γραπτή εξέταση με ερωτήσεις σύντομης ανάπτυξης: 80%

1)      Κεβρεκίδης Θεόδωρος (1996). Εισαγωγή στη Βιολογία. University Studio Press (κωδικός στον Εύδοξο: 17148).

2)       Starr Cecie, Evers Christine & Starr Lisa (2014). Βιολογία.  Utopia (κωδικός στον Εύδοξο: 32998265)

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

·      

·         Να διερευνήσουν και να συγκρίνουν οι φοιτητές/τριες διαφορετικές θεωρίες ανάγνωσης που βρίσκουν εφαρμογή στην προσέγγιση της παιδικής/εφηβικής λογοτεχνίας και στη δόμηση των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών (2003, 2011) για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας στο Δημοτικό Σχολείο (ΜΑ2)

·         Να εξοικειωθούν με ποικίλα γένη της παιδικής/εφηβικής λογοτεχνίας, με την ορολογία της αφηγηματολογίας (γένος, πλοκή, οπτική γωνία κ.λπ.), καθώς και με τους τρόπους αξιοποίησης της ΠΛ στο πλαίσιο του λογοτεχνικού και κριτικού γραμματισμού (ΜΑ4)

·         Να διακρίνουν πώς τα κείμενα παιδικής λογοτεχνίας προωθούν την ιδεολογία μιας κοινωνίας σε δεδομένο τόπο και χρόνο σχετικά με το φύλο, τη φυλή, την παιδική ηλικία, το έθνος, τον πολιτισμό, την κοινωνική τάξη κ.λπ. (ΜΑ12)

·         Να σχεδιάζουν εκπαιδευτικό υλικό για την προσέγγιση της λογοτεχνίας στο πλαίσιο διαφόρων γνωστικών αντικειμένων του Δημοτικού Σχολείου (ΜΑ11)

·         Να σχεδιάζουν φιλαναγνωστικές εμψυχώσεις για τυπικά και άτυπα περιβάλλοντα μάθησης, λαμβάνοντας υπόψιν τους τα κοινωνικοπολιτισμικά χαρακτηριστικά του κοινού στο οποίο απευθύνονται (ΜΑ7)

·         Αναζήτηση, επεξεργασία και ανάλυση δεδομένων σχετικά με συγκεκριμένα έργα ΠΛ και τη διδακτική τους αξιοποίηση,  με παράλληλη χρήση κατάλληλων τεχνολογιών, όπου αυτό  καθίσταται δυνατόν

·         Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

·         Σχεδιασμός και αξιολόγηση δραστηριοτήτων ΠΛ για αξιοποίηση σε τυπικά και άτυπα περιβάλλοντα μάθησης

·         Κριτική διερεύνηση και αναστοχασμός των διδακτικών επιλογών και της αντιστοίχισής τους με τους σκοπούς του Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών για τη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία στο Δημοτικό Σχολείο

2.        Θεωρίες κριτικής ανάγνωσης κειμένων ΠΛ

3.        Ιδεολογία και ΠΛ

4.        Νεωτερικές αφηγήσεις Ι

5.        Νεωτερικές αφηγήσεις ΙΙ

6.        Διασκευές και ΠΛ Ι

7.        Διασκευές και ΠΛ ΙΙ

8.        Η Γραμματική των εικονοβιβλίων Ι

9.        Η Γραμματική των εικονοβιβλίων ΙΙ

10.     Στα όρια ΠΛ και άλλων τεχνών: Κινηματογράφος, θέατρο, ζωγραφική, animations

11.     Διδακτική Αξιοποίηση της ΠΛ Ι

12.     Διδακτική Αξιοποίηση της ΠΛ ΙΙ

13.     Διδακτική Αξιοποίηση της ΠΛ ΙΙΙ

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Γιαννικοπούλου Αγγελική, Στη Χώρα των Χρωμάτων. Το Σύγχρονο Εικονογραφημένο Παιδικό Βιβλίο. Αθήνα: Παπαδόπουλος, 2008.

Καλογήρου, Τζίνα, Το Αλωνάκι της Ανάγνωσης. Αναλύσεις Λογοτεχνικών Κειμένων και Διδακτικές Προσεγγίσεις της Λογοτεχνίας. Αθήνα: Επτάλοφος, 2016.

Πρόσθετη  προτεινόμενη βιβλιογραφία

Γιαννικοπούλου Αγγελική, Το Εικονογραφημένο Παιδικό Βιβλίο στην Προσχολική Εκπαίδευση. Φιλαναγνωστικές Δράσεις. Αθήνα: Πατάκης, 2016.

Beckett S.L. (2012). Crossover Picturebooks. A Genre for All Ages. New York & Oxon: Routledge.

Hutcheon, L. (2006). A Theory of Adaptation. Oxon: Routledge.

Lefebvre B. (2013). Textual Transformations in Children’s Literature. Adaptations, Translations, Reconsiderations. Abingdon and New York: Routledge. Abingdon and New York: Routledge.

Müller A. (επιμ.) (2013). Adapting Canonical Texts in Children’s Literature. London: Bloomsbury.

Sanders J. (2006). Adaptation and Appropriation. Oxon: Routledge.

Stephens J. (1992). Language and Ideology in Children’s Fiction, London: Longman.

Συναφή επιστημονικά Περιοδικά (ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα)

Ελληνικά

http://keimena.ece.uth.gr

http://dia-keimena.frl.auth.gr

Ξενόγλωσσα

Children’s Literature

Children’s Literature Association Quarterly

Children’s Literature in Education

International Review of Children’s Literature and Librarianship

Papers

The Looking Glass

Τhe Lion and the Unicorn

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

·      

Με τη συμπλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές/τριες θα πρέπει:

·         Να διακρίνουν ανάμεσα σε διαφορετικές μεθόδους δειγματοληψίας και συλλογής δεδομένων έτσι ώστε να μπορούν να αξιολογήσουν τη δυνατότητα γενίκευσης ή μη στατιστικών συμπερασμάτων (ΜΑ13).

·         Να οργανώνουν, συνοψίζουν και να παρουσιάζουν δεδομένα με κατάλληλους πίνακες και διαγράμματα  (ΜΑ13).

·         Να εφαρμόζουν τα βασικά αξιώματα πιθανοτήτων για την εκτίμηση της πιθανότητας πραγματοποίησης ενδεχομένο (ΜΑ13).

·         Να αναγνωρίζουν και να επιλέγουν την πιο κατάλληλη μέθοδο για την ανάλυση πραγματικών δεδομένων με μεθόδους της Περιγραφικής Στατιστικής  (ΜΑ13).

·         Να διατυπώνουν λογικά συμπεράσματα και να λαμβάνουν κατάλληλες αποφάσεις με βάση τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων  (ΜΑ13).

·         Να καταχωρούν, να διαχειρίζονται και να αναπαριστούν δεδομένα μέσω λογισμικού στατιστικής επεξεργασίας και να διεκπεραιώνουν βασικές στατιστικές αναλύσεις  (ΜΑ13).

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση επιστημονικών δεδομένων που συνδέονται με όλες τις συνιστώσες της εκπαίδευσης των παιδιών ηλικίας 6 – 12ετών , με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

Λήψη αποφάσεων

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

2.       Εισαγωγή στην ποσοτική έρευνα

3.       Το λογισμικό jamovi (βασικές λειτουργίες)

4.       Περιγραφικά στατιστικά μέτρα (θέσης)

5.       Περιγραφικά στατιστικά μέτρα (διασποράς)

6.       Οργάνωση σε δεδομένων σε πίνακες και διαγράμματα

7.       Εισαγωγή στη Θεωρία Πιθανοτήτων

8.       Βασικές θεωρητικές κατανομές – Η διωνυμική κατανομή

9.       Βασικές θεωρητικές κατανομές – Η κανονική κατανομή

10.   Συνάφεια δύο ποιοτικών μεταβλητών

11.   Συσχέτιση δύο ποσοτικών μεταβλητών

12.   Συνάφεια ποσοτικής – ποιοτικής μεταβλητής

13.   Παρουσιάσεις εργασιών

Χρήση Τ.Π.Ε. στη διδασκαλία, στην εργαστηριακή εκπαίδευση και στην επικοινωνία με τους φοιτητές

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Διαμορφωτική

Γραπτή εργασία (ατομική) (100%)

Προτεινόμενα Συγγράμματα

Παπαδημητρίου, Γ. (2007). Περιγραφική Στατιστική. Αθήνα: τυπωθήτω.

Diamond, I. & Jefferies, J. (2006). Αρχίζοντας τη Στατιστική: Μια εισαγωγή για τους Κοινωνικούς Επιστήμονες, Αθήνα: Παπαζήση.

Πρόσθετη προτεινόμενη βιβλιογραφία

Goss-Sampson, M. A. (2019). Statistical analysis in JASP: A guide for students (2η έκδ.). Greenwich: University of Greenwich, Centre for Science and Medicine in Sport & Exercise.

Navarro D.J., & Foxcroft D.R. (2019). learning statistics with jamovi: a tutorial for psychology students and other beginners. (Version 0.70).  DOI: 10.24384/hgc3-7p15 Διαθέσιμο στο: https://www.learnstatswithjamovi.com/

Γναρδέλλης, Χ. (2013). Ανάλυση Δεδομένων με το IBM SPSS Statistics 21.0. Αθήνα: Παπαζήσης.

Ζαφειρόπουλος, Κ. (2013). Εισαγωγή στη στατιστική και τις πιθανότητες. Εκδόσεις Κριτική.

Σταλίκας, Α., & Κυριάζος, Θ. (2019). Μεθοδολογία έρευνας και Στατιστική με τη χρήση R. Εκδόσεις Τόπος.

Χαλικιάς, Μ., Λάλου, Π., Μανωλέσου, Α. (2015). Μεθοδολογία έρευνας και εισαγωγή στη Στατιστική Ανάλυση Δεδομένων με το IBM SPSS STATISTICS. [ηλεκτρ. βιβλ.] Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών. Διαθέσιμο στο: http://hdl.handle.net/11419/5075

Συναφή Επιστημονικά Περιοδικά

– Preschool and Primary Education

– International Journal of Educational Research

– European Journal of Psychological Assessment

– Τετράδια Ανάλυσης Δεδομένων

– Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών

– Ψυχολογία

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

·         Να κατανοούν τη γενικότερη φύση των ατομικών διαφορών (ΜΑ12)

·         Να κατανοούν τον εαυτό τους και τους άλλους καλύτερα, αναφορικά με το ποιοι είναι, και ποιες δεξιότητες κατέχουν (ΜΑ12)

·         Να αναπτύξουν την ικανότητα κριτικής αποτίμησης των λαϊκών ψυχολογικών θεωριών για την προσωπικότητα (ΜΑ12)

·         Να κατανοούν τον τρόπο με τον οποίο οι ατομικές διαφορές συνδέονται με την ανθρώπινη συμπεριφορά, σκέψη, συναίσθημα και κίνητρα (ΜΑ12)

·         Να κατανοούν τα ζητήματα και τις αντιφάσεις που σχετίζονται με τις ατομικές διαφορές (ΜΑ12)

·         Να κατανοούν τις κυριότερες θεωρίες για την προσωπικότητα (ΜΑ12)

·         Να κατανοούν τις κυριότερες θεωρίες για την νοημοσύνη (ΜΑ12)

·         Να κατανοούν τις βασικές προϋποθέσεις των βασικότερων θεωριών της προσωπικότητας και της νοημοσύνης (ΜΑ12)

·         Να συγκρίνουν και να αξιολογούν κριτικά τις κυριότερες θεωρίες της προσωπικότητας και της νοημοσύνης (ΜΑ12)

·         Να συζητούν και να αξιολογούν τον τρόπο με τον οποίο η εμπειρική έρευνα μπορεί να μελετήσει τις θεωρίες της προσωπικότητας και της νοημοσύνης (ΜΑ12)

·         Να κατανοούν την κατασκευή των κλιμάκων μέτρησης της προσωπικότητας και της νοημοσύνης (ΜΑ12)

·         Να κατανοούν βασικά ζητήματα ψυχομετρίας (αξιοπιστία, εγκυρότητα) (ΜΑ12)

·  Αυτόνομη εργασία

·  Σεβασμός στην διαφορετικότητα

·  Άσκηση κριτικής

·  Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

2)       Θεωρίες Προσωπικότητας Ι.

3)       Θεωρίες Προσωπικότητας ΙΙ.

4)       Θεωρίες Προσωπικότητας ΙΙΙ.

5)       Νοημοσύνη Ι.

6)       Νοημοσύνη ΙΙ.

7)       Βασικές αρχές ψυχομετρίας.

8)       Εφαρμογές ατομικών διαφορών.

9)       Παρουσιάσεις εργασιών και συζήτηση σε ομάδες (9-13 εβδομάδες)

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

·         Παρουσίαση και κριτική ανάλυση άρθρου σχετικά με τις ατομικές διαφορές. Ατομική (50% – 25% & 25%).

·         Συμμετοχή σε μικρής κλίμακας έρευνα και κατανόηση/συζήτηση των ευρημάτων. Ατομική (30%).

·          7 υποχρεωτικές παρακολουθήσεις (20%).

·       Chamorro-Premuzic T. (2014). Προσωπικότητα και Ατομικές Διαφορές. Αθήνα: Gutenberg.

Πρόσθετη  προτεινόμενη βιβλιογραφία

·   Atkinson, R. L., Atkinson, R. C., Bem, D. J., & Nolen-Hoeksema, S. (2003). Εισαγωγή στην ψυχολογία. Αθήνα: Παπαζήσης.

·   Eggen, P. & Kauchak, D. (2017). Εκπαιδευτική Ψυχολογία: Νέοι ορίζοντες στη μάθηση και τη διδασκαλία. (Επιμ. Έκδ. Π. Δημητροποόυλου). Εκδόσεις Κριτική.

·   Eysenck, M. W. (2010). Βασικές αρχές Γνωστικής Ψυχολογίας (Επιμ. Μετάφρ. Ε. Βασιλάκη). Αθήνα: Gutenberg.

·   Λεονταρή, Α. (1996). Αυτο-αντίληψη. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

·   Μακρή – Μπότσαρη, Ε. (2001). Αυτοαντίληψη και αυτοεκτίμηση. Μοντέλα, ανάπτυξη, λειτουργικός ρόλος και αξιολόγηση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

·   Slavin, R. (2007). Εκπαιδευτική Ψυχολογία. Θεωρία και Πράξη. Αθήνα: Μεταίχμιο. (Επιστ. Επιμ. Κ. Μ. Κόκκινος)

·   Συγκολλίτου, Ε. (2006) (Επιμ. Έκδ.). Έννοια του εαυτού και λειτουργικότητα στο σχολείο. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Κυριακίδη.

Συναφή επιστημονικά Περιοδικά (ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα)

·         Ψυχολογία: Το Περιοδικό της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας

·         Hellenic Journal of Psychology

·         Επιστημονική Επετηρίδα της Ψυχολογικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδας

·         Παιδαγωγική Επιθεώρηση

·         Επιστήμες της Αγωγής

·         Preschool and Primary Education

·         Learning and Individual Differences

·         Personality and Individual Differences

·         The British Journal of Educational Psychology

·         Journal of Educational Psychology

·         Contemporary Educational Psychology

·         Educational Psychologist

·         Educational Psychology Review

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

Συμβουλευτείτε το Παράρτημα Α

·     Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε ένα κύκλο σπουδών σύμφωνα με Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης

·     Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης

και Παράρτημα Β

·     Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων

·         να κατέχουν ένα «γλωσσάρι» όρων και εννοιών που σχετίζονται με το αντικείμενο διδασκαλίας και να  το χρησιμοποιούν ορθά κατά περίπτωση, δηλαδή να περιγράφουν και να προσδιορίζουν με σαφήνεια και ακρίβεια το Αναλυτικό Πρόγραμμα και τα είδη του – ΜΑ2, ΜΑ3, ΜΑ4.

·         να διακρίνουν και να εκτιμούν έννοιες που αναφέρονται στο Αναλυτικό Πρόγραμμα και την φιλοσοφία που το διέπει – ΜΑ2.

·         να εξετάζουν Α.Π.Σ. και Δ.Ε.Π.Π.Σ.  και να τα συνδυάζουν με τις προτάσεις και θέσεις που συναντώνται στην σχετική βιβλιογραφία και που συνθέτουν το πεδίο – ΜΑ3, ΜΑ4, ΜΑ4.

·         να ταξινομούν στοιχεία και παραμέτρους μοντέλων σχεδιασμού Α.Π., να εξετάζουν την εφαρμοσιμότητά τους στην πράξη, να συνδυάζουν και να διαφοροποιούν αυτά – ΜΑ2, ΜΑ3, ΜΑ4.

·         να συνθέτουν μοντέλα και να κατασκευάζουν/ανακατασκευάζουν «σενάρια» εφαρμογής συγκεκριμένων Α.Π. και Δ.Ε.Π.Π.Σ. και εν τέλει να τα αξιολογούν – ΜΑ3, ΜΑ4.

·         να αναγνωρίζουν, να επιλέγουν και να οργανώνουν τεχνικές και μεθόδους με τις οποίες μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη στο πλαίσιο συγκεκριμένων μαθημάτων του δημοτικού σχολείου Α.Π. παραδοσιακά ή σύγχρονα – ΜΑ3, ΜΑ4, ΜΑ7.

·         να κρίνουν την χρησιμότητα και αναγκαιότητα συγκεκριμένων αρχών και να υποστηρίζουν τις θέσεις τους για τους παραπάνω – ΜΑ1, ΜΑ2.

·         να συγγράφουν και να παρουσιάζουν ομαδική εργασία που να πληροί προδιαγραφές της επιστημονικής τεχνογραφίας – ΜΑ9, ΜΑ11, ΜΑ14, ΜΑ15.

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

• Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις
• Λήψη αποφάσεων
• Ομαδική εργασία
• Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών (αρχών και μοντέλων)

• Διασαφήνιση όρων που αποτελούν δομικά στοιχεία του Αναλυτικού Προγράμματος.
• Ανάπτυξη θεματικών που αφορούν τη θεωρία των Αναλυτικών Προγραμμάτων (αναγκαιότητα, αρχές, ταξινομίες στόχων κ.ά.)
• Μελέτη και επεξεργασία συγκεκριμένων Αναλυτικών Προγραμμάτων (Α.Π.Σ. και Δ.Ε.Π.Π.Σ., καθώς και νεώτερων πιλοτικά εφαρμοζόμενων ή μη) μαθημάτων/γνωστικών αντικειμένων του δημοτικού σχολείου

Αναλυτικότερα:

–  σταχυολογούνται η ορολογία του Αναλυτικού Προγράμματος, οι μορφές και τα είδη του

– παρουσιάζεται η διαδικασία σύνταξης, αναμόρφωσης ή αναθεώρησής τους

– συζητούνται οι εγγενείς και μη αδυναμίες του Αναλυτικού Προγράμματος

– αναλύονται οι λόγοι αναμόρφωσης του Αναλυτικού Προγράμματος

– συζητείται η προβληματική περί ανάπτυξης κριτικής σκέψης σε σχέση με το Αναλυτικό Πρόγραμμα

– τα μορφωτικά αγαθά, το παιδαγωγικό διδακτικό τρίγωνο και οι προεκτάσεις του

– τα μαθησιακά στιλ και οι πολλαπλές ευφυΐες

– οι λόγοι ύπαρξης και η χρησιμότητά του στην εκπαιδευτική διαδικασία

–  ζητήματα σχεδιασμού και ανάπτυξης Αναλυτικών Προγραμμάτων (μοντέλα, προϋποθέσεις κλπ.)

– η διάρθρωση των Αναλυτικών Προγραμμάτων

– οι σκοποί και στόχοι τους, η προέλευση/πηγές σκοπών, οι ταξινομίες σκοπών και στόχων

– θέματα που αναφέρονται στο πρόβλημα των περιεχομένων διδασκαλίας, στη μεθόδευση της διδασκαλίας και στην αξιολόγηση των Αναλυτικών Προγραμμάτων. Τέλος,

– παρουσιάζονται Αναλυτικά Προγράμματα μαθημάτων Δημοτικού σχολείου στα οποία ασκούνται οι φοιτητές, ώστε να μπορέσουν κατά την Πρακτική τουλάχιστον άσκησή τους να εφαρμόσουν τακτικές και στρατηγικές που θα τους βοηθήσουν να διαχειριστούν την τάξη τους με μεγαλύτερη άνεση και ασφάλεια.

Β. Με εφαρμογή:

Στο σεμινάριο αυτό καλούνται οι φοιτητές να συγγράψουν και να παρουσιάσουν σύντομες εργασίες πάνω σε θέματα που τους ενδιαφέρουν και σχετίζονται με τις θεματικές ενότητες του μαθήματος. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε σεμιναριακές ασκήσεις πάνω σε Α.Π.Σ. και Δ.Ε.Π.Π.Σ. με πρακτική εφαρμογή. Η μεθόδευση της διδασκαλίας (π.χ. εφαρμογή ομαδικής διδασκαλίας κ.ά.) μπορεί να διαφοροποιείται και να εναλλάσσεται ανάλογα με τις ανάγκες, τις ιδιαιτερότητες και τα ενδιαφέροντα του ακροατηρίου.

·         στη διδασκαλία

·         στην παρουσίαση των εργασιών των φοιτητών

·         στην επικοινωνία με τους φοιτητές

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική  ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

α. Γραπτή τελική εξέταση (70%)

Περιλαμβάνει:

– ασκήσεις επίλυσης  προβλημάτων ή/και

– ερωτήσεις (σύντομης ή μη) ανάπτυξης, ερωτήσεις κρίσεως  ή/και

– αντικειμενικά τεστ (π.χ. ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής)

β. Εκπόνηση και παρουσίαση εργασίας ατομικής ή ομαδικής  ή άλλου έργου (30%)

Κριτήρια αξιολόγησης:

– Σαφήνεια και συνοχή στην επιχειρηματολογία  με επαρκής τεκμηρίωση των θέσεων που υποστηρίζονται

– βαθμός γνώσης βασικών όρων και εννοιών

–  Επιμέλεια στην αναζήτηση και στη χρήση της βιβλιογραφίας

–  Επιμέλεια και παραστατικότητα στην τελική παρουσίαση εργασίας

–  Βαθμός τήρησης κανόνων επιστημονικής τεχνογραφίας

–  Επάρκεια σχετικής βιβλιογραφίας

–  Επαρκής βιβλιογραφική τεκμηρίωση

Πετρουλάκης, Ν. (1992). Προγράμματα, εκπαιδευτικοί στόχοι, μεθοδολογία. Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη.

Σαλβαράς, Ι., & Σαλβαρά, Μ. (2013). Διδακτικός σχεδιασμός. Αθήνα: Διάδραση.

Ηλεκτρονικό σύγγραμμα:

Hebert, C., Ng-A-Fook, N., Ibrahim, A., & Smith, B. (Eds.) (2019). Internationalizing Curriculum Studies | SpringerLink.

Πρόσθετη προτεινόμενη βιβλιογραφία

Ελληνόγλωσση

Apple, M. (1986). Ιδεολογία και αναλυτικά προγράμματα (μτφρ Τ. Δαρβέρης). Θεσσαλονίκη.

Βρεττός, Ι. (1996). Σχεδιασμός και αξιολόγηση αναλυτικού προγράμματος ιστορίας: Μια προσπάθεια αναμόρφωσης του αναλυτικού προγράμματος με ένα παράδειγμα για μια διδακτική ενότητα της Γ΄ Γυμνασίου. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.

Βρεττός, Ι. (1985). Το πρόβλημα της εγκυρότητας και η νομιμοποίηση στη λήψη αποφάσεων κατά τη σύνταξη αναλυτικών προγραμμάτων. Παιδαγωγική Επιθεώρηση, 19, 119-134.

Βρεττός, Ι., & Καψάλης Α. (1997). Αναλυτικό πρόγραμμα: Σχεδιασμός – αξιολόγηση- αναμόρφωση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Βρεττός, Ι., &  Καψάλης Α. (1994). Αναλυτικά Προγράμματα: Θεωρία και τεχνογνωσία σχεδιασμού και αναμόρφωσης. Θεσσαλονίκη: Art of Text.

Βρεττός, Ι.,  & Καψάλης Α. (1987). Θεωρία και έρευνα των αναλυτικών προγραμμάτων: Προβλήματα και προοπτικές. Θεσσαλονίκη: Υπηρεσία Δημοσιευμάτων Α.Π.Θ..

Γρόλλιος, Γ. (2011). Προοδευτική εκπαίδευση και αναλυτικό πρόγραμμα. Αθήνα: Επίκεντρο.

Λαϊνάς Θ. (1993). Διοίκηση της εκπαίδευσης και αναλυτικά προγράμματα: Η θεσμοθέτηση της αποκέντρωσης και της ευρύτερης συμμετοχής. Παιδαγωγική Επιθεώρηση, 19, 254-294.

Νούτσος, Χ. (1983). Διδακτικοί στόχοι και αναλυτικό πρόγραμμα: Κριτική μιας σύγχρονης παιδαγωγικής ιδεολογίας. Γιάννενα: Εκδόσεις Δωδώνη.

Ξωχέλλης, Π. (1989). Η προβληματική του curriculum: Μια κριτική προσέγγιση. Παιδαγωγική Eπιθεώρηση, 11, 161-171.

Ξωχέλλης, Π. (1981). Το πρόβλημα του εκσυγχρονισμού του αναλυτικού προγράμματος. Φιλόλογος, 23, 265-271

Ταρατόρη-Τσαλκατίδου, E., Τσαλκατίδης, Θ., & Τσαλκατίδου, Μ. (2007). Επιστημονική τεχνογραφία. Αθήνα: Ατραπός.

Φλουρής, Γ. (1997). Αναλυτικά προγράμματα για μια νέα εποχή στην εκπαίδευση. Αθήνα.

Χατζηγεωργίου, Γ. (2012). Γνώθι το curriculum. Αθήνα: Διάδραση.

Ξενόγλωσση

Barnes, D. (2018). Practical curriculum study. London: Routledge.

Ellis, A. (2013). Exemplars of curriculum theory. N.Y.: Routledge.

Gordon, P. (Ed.) (2013). A guide to educational research. N.Y.: Routledge.

Kress, G. (2010). A curriculum for the future. Cambridge Journal of Education, 30(1), 133-145. https://doi.org/10.1080/03057640050005825

Lawton, D. (2011). The politics of the school curriculum. London: Routledge.

Lawton, D., Gordon, P., Ing, M., Gibby, B., Flavell, R., Hill, P., Pincas, A. (2012). Theory and practice of curriculum studies. London and N.Y.: Routledge.

Lockheed, M. E., Verspoor, A. M. et al. (1991). Improving primary education in developing countries. N.Y.: Oxford University press.

Miller, J. P. (2019). The holistic curriculum (3^rd. ed). Toronto: University of Toronto Press.

Null, W. (2017). Curriculum: From theory to practice (2^nd ed.). London: Rowman & Littlefield.

Pinar, W. (Ed.) (2013). Curriculum-toward new identities. N.Y.: Routledge.

Young, M. (2014). What is a curriculum and what can it do?. The Curriculum Journal, 25(1), 7-13. https://doi.org/10.1080/09585176.2014.902526

Συναφή επιστημονικά Περιοδικά (ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα)

·         Κίνητρο

·         Παιδαγωγική Επιθεώρηση

·         Επιστήμες Αγωγής

·         Μέντωρ

·         Νέα Παιδεία

·         Curriculum Journal

·         Journal of Curriculum Studies

·         Pedagogy, Culture and Society

·         Studies in science education

·         Educational Review

·         Educational Studies

·         Education Journal

Η εξέταση θα πραγματοποιηθεί μέσω MS TEAMS. Ο σύνδεσμος θα αποσταλεί στους φοιτητές μέσω e-class αποκλειστικά στους ιδρυματικούς λογαριασμούς όσων έχουν δηλώσει το μάθημα και έχουν  λάβει γνώση των όρων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.

Οι φοιτητές θα πρέπει να συνδεθούν στην αίθουσα εξέτασης μέσω του ιδρυματικού τους λογαριασμού, διαφορετικά δεν θα μπορέσουν να συμμετάσχουν. Επίσης θα συμμετάσχουν στην εξέταση με κάμερα την οποία θα έχουν ανοικτή και μικρόφωνο ανοικτό κατά τη διάρκεια της εξέτασης. Πριν την έναρξη της εξέτασης, οι φοιτητές θα επιδεικνύουν στην κάμερα την ταυτότητά τους, ώστε να γίνει ταυτοποίησή τους.

Κάθε φοιτητής θα πρέπει να απαντήσει σε 4 ερωτήσεις. Κάθε μία από τις ερωτήσεις βαθμολογείται με 2,5. Η συνολική βαθμολογία του φοιτητή στο μάθημα προκύπτει από τον συνυπολογισμό της προφορικής εξέτασης (70%) και της εκπόνησης (συγγραφής και παρουσίασης) γραπτής εργασίας (προαιρετικά) όπως έχει προγραμματιστεί στην αρχή του εξαμήνου (30%).