Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

·      

·         Να διερευνήσουν και να συγκρίνουν οι φοιτητές/τριες διαφορετικές θεωρίες ανάγνωσης που βρίσκουν εφαρμογή στην προσέγγιση της παιδικής/εφηβικής λογοτεχνίας και στη δόμηση των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών (2003, 2011) για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας στο Δημοτικό Σχολείο (ΜΑ2)

·         Να εξοικειωθούν με ποικίλα γένη της παιδικής/εφηβικής λογοτεχνίας, με την ορολογία της αφηγηματολογίας (γένος, πλοκή, οπτική γωνία κ.λπ.), καθώς και με τους τρόπους αξιοποίησης της ΠΛ στο πλαίσιο του λογοτεχνικού και κριτικού γραμματισμού (ΜΑ4)

·         Να διακρίνουν πώς τα κείμενα παιδικής λογοτεχνίας προωθούν την ιδεολογία μιας κοινωνίας σε δεδομένο τόπο και χρόνο σχετικά με το φύλο, τη φυλή, την παιδική ηλικία, το έθνος, τον πολιτισμό, την κοινωνική τάξη κ.λπ. (ΜΑ12)

·         Να σχεδιάζουν εκπαιδευτικό υλικό για την προσέγγιση της λογοτεχνίας στο πλαίσιο διαφόρων γνωστικών αντικειμένων του Δημοτικού Σχολείου (ΜΑ11)

·         Να σχεδιάζουν φιλαναγνωστικές εμψυχώσεις για τυπικά και άτυπα περιβάλλοντα μάθησης, λαμβάνοντας υπόψιν τους τα κοινωνικοπολιτισμικά χαρακτηριστικά του κοινού στο οποίο απευθύνονται (ΜΑ7)

·         Αναζήτηση, επεξεργασία και ανάλυση δεδομένων σχετικά με συγκεκριμένα έργα ΠΛ και τη διδακτική τους αξιοποίηση,  με παράλληλη χρήση κατάλληλων τεχνολογιών, όπου αυτό  καθίσταται δυνατόν

·         Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

·         Σχεδιασμός και αξιολόγηση δραστηριοτήτων ΠΛ για αξιοποίηση σε τυπικά και άτυπα περιβάλλοντα μάθησης

·         Κριτική διερεύνηση και αναστοχασμός των διδακτικών επιλογών και της αντιστοίχισής τους με τους σκοπούς του Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών για τη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία στο Δημοτικό Σχολείο

2.        Θεωρίες κριτικής ανάγνωσης κειμένων ΠΛ

3.        Ιδεολογία και ΠΛ

4.        Νεωτερικές αφηγήσεις Ι

5.        Νεωτερικές αφηγήσεις ΙΙ

6.        Διασκευές και ΠΛ Ι

7.        Διασκευές και ΠΛ ΙΙ

8.        Η Γραμματική των εικονοβιβλίων Ι

9.        Η Γραμματική των εικονοβιβλίων ΙΙ

10.     Στα όρια ΠΛ και άλλων τεχνών: Κινηματογράφος, θέατρο, ζωγραφική, animations

11.     Διδακτική Αξιοποίηση της ΠΛ Ι

12.     Διδακτική Αξιοποίηση της ΠΛ ΙΙ

13.     Διδακτική Αξιοποίηση της ΠΛ ΙΙΙ

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Γιαννικοπούλου Αγγελική, Στη Χώρα των Χρωμάτων. Το Σύγχρονο Εικονογραφημένο Παιδικό Βιβλίο. Αθήνα: Παπαδόπουλος, 2008.

Καλογήρου, Τζίνα, Το Αλωνάκι της Ανάγνωσης. Αναλύσεις Λογοτεχνικών Κειμένων και Διδακτικές Προσεγγίσεις της Λογοτεχνίας. Αθήνα: Επτάλοφος, 2016.

Πρόσθετη  προτεινόμενη βιβλιογραφία

Γιαννικοπούλου Αγγελική, Το Εικονογραφημένο Παιδικό Βιβλίο στην Προσχολική Εκπαίδευση. Φιλαναγνωστικές Δράσεις. Αθήνα: Πατάκης, 2016.

Beckett S.L. (2012). Crossover Picturebooks. A Genre for All Ages. New York & Oxon: Routledge.

Hutcheon, L. (2006). A Theory of Adaptation. Oxon: Routledge.

Lefebvre B. (2013). Textual Transformations in Children’s Literature. Adaptations, Translations, Reconsiderations. Abingdon and New York: Routledge. Abingdon and New York: Routledge.

Müller A. (επιμ.) (2013). Adapting Canonical Texts in Children’s Literature. London: Bloomsbury.

Sanders J. (2006). Adaptation and Appropriation. Oxon: Routledge.

Stephens J. (1992). Language and Ideology in Children’s Fiction, London: Longman.

Συναφή επιστημονικά Περιοδικά (ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα)

Ελληνικά

http://keimena.ece.uth.gr

http://dia-keimena.frl.auth.gr

Ξενόγλωσσα

Children’s Literature

Children’s Literature Association Quarterly

Children’s Literature in Education

International Review of Children’s Literature and Librarianship

Papers

The Looking Glass

Τhe Lion and the Unicorn

Στο πλαίσιο του γενικού σκοπού και των θεμελιωδών στόχων του ΠΠΣ, οι φοιτητές/ριες, ολοκληρώνοντας επιτυχώς τις σπουδές τους, αναμένεται να είναι ικανοί:

–          να ορίσουν βασικές έννοιες της εκπαιδευτικής μέτρησης και να εφαρμόσουν τις έννοιες αυτές σε πραγματικά ψυχομετρικά δεδομένα (Μ13)

–          να διακρίνουν διαφορετικά είδη εγκυρότητας και αξιοπιστίας της μέτρησης (Μ13)

–          να πραγματοποιήσουν και να ερμηνεύσουν Ανάλυση Ερωτήσεων/Στοιχείων μιας ψυχομετρικής κλίμακας (Μ13)

–          να εντοπίζουν τις βασικές διαφορές ανάμεσα στην Κλασική Θεωρία Μέτρησης και τη Θεωρία Απόκρισης Ερωτήματος (Μ13)

–          να εντοπίζουν τα πλεονεκτήματα, τις αδυναμίες και των προϋποθέσεων εφαρμογής βασικών μοντέλων της Θεωρίας Απόκρισης Ερωτήματος (Μ13)

–          να καταγράφουν τα βασικά χαρακτηριστικά ενός συστήματος προσαρμοστικής αξιολόγησης (Μ13)

–          να εφαρμόσουν βασικά μοντέλα και δείκτες εκπαιδευτικής μέτρησης σε πραγματικά δεδομένα (Μ13)

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση επιστημονικών δεδομένων που συνδέονται με όλες τις συνιστώσες της εκπαίδευσης των παιδιών ηλικίας 6 – 12ετών , με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

Λήψη αποφάσεων

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Ομαδική εργασία

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

1.       Εισαγωγή στη Μέτρηση και την Αξιολόγηση στην Εκπαίδευση

2.       Ψυχομετρικά Εργαλεία (είδη, χαρακτηριστικά, στάδια κατασκευής)

3.       Κλασική Θεωρία Μέτρησης (CTT) – Ανάλυση Ερωτήσεων (δείκτες δυσκολίας και διακριτικής ικανότητας, ανάλυση παραπλανητικών επιλογών)

4.       Είδη εγκυρότητας της μέτρησης (περιεχομένου, κριτηρίου, εννοιολογικής κατασκευής)

5.       Έλεγχος εγκυρότητας εννοιολογικής κατασκευής ψυχομετρικής κλίμακας μέσω της Διερευνητικής Ανάλυσης Παραγόντων

6.       Είδη αξιοπιστίας της μέτρησης (ελέγχου-επανελέγχου, μεταξύ βαθμολογητών, εσωτερικής συνέπειας)

7.       Εισαγωγικές έννοιες στη στάθμιση ψυχομετρικών κλιμάκων

8.       Θεωρία Απόκρισης Ερωτήματος (IRT) – Το μοντέλο Rasch

9.       Θεωρία Απόκρισης Ερωτήματος (IRT) – Τα μοντέλα 2PL και 3PL

10.    Θεωρία Απόκρισης Ερωτήματος (IRT) – Τα μοντέλα RSM, PCM, GRM

11.    Προσαρμοστική αξιολόγηση μέσω Η/Υ (Μέρος Α΄)

12.    Προσαρμοστική αξιολόγηση μέσω Η/Υ (Μέρος Α΄)

13.    Παρουσιάσεις εργασιών

Χρήση Τ.Π.Ε. στη διδασκαλία, στην εργαστηριακή εκπαίδευση και στην επικοινωνία με τους φοιτητές

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Διαμορφωτική

Γραπτή εργασία (ομαδική) (100%)

Προτεινόμενα Συγγράμματα

Κουλάκογλου, Κ. (2002). Ψυχομετρία και ψυχολογική αξιολόγηση. Αθήνα: Παπαζήση.

Πρόσθετη προτεινόμενη βιβλιογραφία

Αλεξόπουλος, Δ. (2011). Ψυχομετρία. Εκδόσεις Πεδίο.

Δαφέρμος, Β. (2011). Παραγοντική Ανάλυση. Ζήτη Πελαγία & Σια Ι.Κ.Ε.

Μυλωνάς, Κ. (2018). Στατιστική Θεωρία και Εφαρμογές με τον MS-Excel. 2η Έκδοση, αναθεωρημένη.

Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο.

Πετρίδης, Δ. (2015). Ανάλυση πολυμεταβλητών τεχνικών. Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών

Βιβλιοθηκών. Διαθέσιμο στο: http://hdl. handle. net/11419/2126.

Mair, P. (2018). Modern psychometrics with R. Springer International Publishing.

Nunnally, J.C. & Bernstein, I.H. (1994). Psychometric Theory. New York: McGraw-Hill.

Συναφή Επιστημονικά Περιοδικά

– Preschool and Primary Education

– International Journal of Educational Research

– European Journal of Psychological Assessment

– Τετράδια Ανάλυσης Δεδομένων

– Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών

– Ψυχολογία

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

·         εξηγήσουν το όρο ¨κίνητρα» και τα  περιγράφουν τα χαρακτηριστικά των κινήτρων.. (ΜΑ3, ΜΑ5, ΜΑ6)

·          διακρίνουν τις μεθόδους μελέτης των κινήτρων (ΜΑ3, ΜΑ5, ΜΑ6)

·         αναλύουν τις βασικές θεωρητικές προσεγγίσεις  για τα κίνητρα μάθησης (ΜΑ3, ΜΑ5, ΜΑ6)

·          περιγράφουν τις προεκτάσεις των θεωριών κινήτρων μάθησης στην διδασκαλία (ΜΑ3, ΜΑ5, ΜΑ6)

·          περιγράφουν τον ρόλο της οικογένειας στη διαμόρφωση των κινήτρων μάθησης (ΜΑ3, ΜΑ5, ΜΑ6)

·         περιγράφουν τον ρόλο του σχολείου και του εκπαιδευτικού στη διαμόρφωση των κινήτρων μάθησης (ΜΑ3, ΜΑ5, ΜΑ6)

·         αναφέρουν τους παράγοντες που επηρεάζουν τις  πολιτισμικές διαφορές στα κίνητρα μάθησης(ΜΑ3, ΜΑ5, ΜΑ6)

·  Ομαδική εργασία

·  Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

·  Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών με τη χρήση απαραίτητων τεχνολογιών

·  Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

·  Παραγωγή ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

 2: Ορισμός κινήτρων-ιστορική αναδρομή- μέθοδοι εκτίμησης κινήτρων

 3:  Θεωρία προσδοκίας – αξίας

 4: Θεωρία αιτιακών αποδόσεων (1)

 5: Θεωρία αιτιακών  αποδόσεων (2) 

6.Γνωστική – κοινωνική θεωρία κινήτρων

 7: Εσωτερικά- εξωτερικά κίνητρα μάθησης

 8: Στόχοι και προσανατολισμός στόχων

 9: Θυμικό και κίνητρα

 10: Επίδραση εκπαιδευτικού  στα κίνητρα

11: Ο ρόλος του σχολείου στα κίνητρα

12. Επίδραση κοινωνικοπολιτισμικού πλαισίου στα κίνητρα

13: Παρουσίαση εργασιών

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

  Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

·         Συγγραφή γραπτής εργασίας

·          Παρουσίαση γραπτής εργασίας

·           Γραπτή εξέταση

·         Schunk, D.H., Pintrich, P. R., & Meece, J. L. (2010). Τα κίνητρα στην εκπαίδευση. Επιμ. Ν. Μακρής & Δ. Πνευματικός. Αθήνα: Gutenberg.

·         Kωσταρίδου – Ευκλείδη, Α. (1999). Ψυχολογία Κινήτρων. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Πρόσθετη προτεινόμενη βιβλιογραφία

·         Hofmann, B. (2015). Motivation for learning and performance. NY: Academic Press.

·         Reeve, J. (2018). Understanding motivation and emotion. UK. Wiley.

·         Theopald, M. (2005). Increasing student motivation. USA: Corwin .

Συναφή επιστημονικά περιοδικά (ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα):

·         Ψυχολογία

·         Learning and motivation

·         Motivation and emotion

·         Motivation Science

Με την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές/τριες θα πρέπει να είναι σε θέση:

·       να αναγνωρίζουν τις γενικές και ειδικότερες γνώσεις και δεξιότητες που αφορούν στις παιδαγωγικές μεθόδους και διδακτικές στρατηγικές που απαιτούνται για την εκπόνηση ενός επιτυχημένου ΠΠΕ (ΜΑ 3 και 14),

·       να έχουν αποκτήσει κάποια εμπειρία στο σχεδιασμό και εφαρμογή ΠΠΕ σε γενικής φύσεως θεματολογία (ΜΑ 3 και 14),

·       να έχουν εντρυφήσει σε ειδικότερα θέματα που συναντώνται διεθνώς στο πεδίο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, όπως π.χ. στη Εκπαίδευση στη θαλάσσια βιοποικιλότητα, θαλάσσιο γραμματισμό κ.λπ. και να μπορούν να τα υποστηρίξουν στις σχολικές τους μονάδες (ΜΑ 3 και 14),

·       να εντοπίζουν σχετικό υλικό (δηλαδή υλικό με περιβαλλοντικό προσανατολισμό) σε περιοχές όπως η λογοτεχνία (π.χ. παραμύθια, νεανική λογοτεχνία, ποίηση και πεζογραφία), ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος (π.χ. εφημερίδες, περιοδικά), η τέχνη (π.χ. ζωγραφική, κινηματογράφος) και να μπορούν να το αξιοποιούν εμπράκτως στο πλαίσιο της τυπικής και μη τυπικής εκπαίδευσης μετουσιώνοντάς το σε εκπαιδευτικό υλικό (ΜΑ 3 και 14).

·       Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών με την χρήση και των απαραίτητων, σχετικών τεχνολογιών

·       Αυτόνομη / ομαδική εργασία

·       Λήψη αποφάσεων

·       Σεβασμός στη διαφορετικότητα και την πολυ-πολιτισμικότητα

·       Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

·       Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

·       Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

2.     Βιωματικό εργαστήριο Ι (Ανάλυση και ανάπτυξη των παιδαγωγικών μεθόδων: Μέθοδος Project, Επίλυση Προβλήματος)

3.     Βιωματικό εργαστήριο ΙΙ (Ανάλυση και ανάπτυξη των παιδαγωγικών μεθόδων: Έρευνα δράσης, Δραματοποίηση, Δραστηριότητες προσομοίωσης, Πειραματική μέθοδος)

4.     Βιωματικό εργαστήριο ΙII (Ανάλυση και ανάπτυξη των παιδαγωγικών μεθόδων: Χαρτογράφηση εννοιών, Καταιγισμός ιδεών, Ομαδική συζήτηση και αντιπαράθεση απόψεων, Ανάδειξη συνειδητοποίηση και αλλαγή αξιών κ.ά.)

5.     Βιωματικό εργαστήριο ΙV (Ανάλυση και ανάπτυξη των παιδαγωγικών μεθόδων: Μετακίνηση στο προς μελέτη πεδίο, Περιβαλλοντικά μονοπάτια)

6.     Διάλεξη Ι (Βιολογική ποικιλότητα)

7.     Διάλεξη ΙΙ (Θαλάσσιος γραμματισμός)

8.     Παρουσίαση εργασιών Ι (Οικολογικά παραμύθια – Το φυσικό περιβάλλον στην νεανική λογοτεχνία)

9.     Παρουσίαση εργασιών ΙΙ (Το φυσικό περιβάλλον στην Πεζογραφία και την Ποίηση)

10. Παρουσίαση εργασιών ΙΙΙ (το φυσικό περιβάλλον στην Τέχνη: Ζωγραφική – Κινηματογράφος – Μουσική)

11. Παρουσίαση εργασιών ΙΙΙ (Σχεδιασμός και πραγματοποίηση Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης)

12. Επίσκεψη σε Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της ευρύτερης περιοχής της Θράκης

13. Συζήτηση – Αξιολόγηση – Αυτοαξιολόγηση

• Δια ζώσης – Πρόσωπο με πρόσωπο διδασκαλία

• Χρήση του powerpoint κατά τη διδασκαλία
• Χρήση video κατά τη διδασκαλία
• Χρήση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας e-class
• Ηλεκτρονική επικοινωνία μέσω e-mail

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Αξιολόγηση: Διαμορφωτική

Ενδιάμεση εξέταση (εκπόνηση καθ’ όλη τη διάρκεια των μαθημάτων ομαδικών project) (100%)

Περιλαμβάνει:  Βιωματικά εργαστήρια, Δημόσιες παρουσιάσεις ομαδικών ή/και ατομικών εργασιών μέσα από τις οποίες καλούνται οι φοιτητές να πραγματοποιήσουν εικονικές διδασκαλίες για πληθώρα περιβαλλοντικών θεμάτων

Κριτήρια αξιολόγησης: Βαθμός προετοιμασίας, βαθμός διερεύνησης της βιβλιογραφίας, σαφήνεια και συνοχή στην επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται, βαθμός επίτευξης του διδακτικού μετασχηματισμού ανάλογα με την τάξη διδασκαλίας, συνθετική και αναλυτική προσέγγιση στα υπό διαπραγμάτευση θέματα, κριτική σκέψη

1.     Γεωργόπουλος, Α. & Τσαλίκη, Ε. (2006). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Αρχές – Φιλοσοφία – Μεθοδολογία – Παιχνίδια & Ασκήσεις. Αθήνα: Gutenberg.

2.     Καλαϊτζίδης, Δ. & Ουζούνης, Κ. (2000). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Θεωρία & Πράξη. Ξάνθη: Σπανίδης.

Πρόσθετη  προτεινόμενη βιβλιογραφία

·       Αθανασάκης, Α. (2004). Η Περιβαλλοντική Αγωγή σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Αθήνα: Gutenberg.

·       Αθανασάκης, Α. & Κουσουρής, Θ. (1999). «Περιβάλλον και Οικολογία στην Εκπαίδευση. Η θεματική και μεθοδολογική ένταξη των σχέσεων Περιβάλλοντος – Σχολείου – Αγωγής στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αθήνα: Δαρδανός, Αθήνα.

·       Γεωργόπουλος, Α. (2005) (επιμέλεια). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Ο νέος πολιτισμός που αναδύεται. Αθήνα: Gutenberg.

·       Δημητρίου, Α. (2009). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Περιβάλλον, Αειφορία. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο.

·       Ζυγούρη, Έ. (2005). Αξιολόγηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευση. Θεωρία και Πράξη. Αθήνα: Τυπωθήτω.

·       Λιαράκου, Γ. & Φλογαίτη, Ε. (2007). Από  την  Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στην Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη. Προβληματισμοί – Τάσεις – Προτάσεις. Αθήνα: Νήσος.

·       Παπαβασιλείου, Β. (2011). Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στις Επιστήμες της Αγωγής. Αθήνα: Πεδίο.

·       Ράπτης, Ν. (2000). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και Αγωγή. Το θεωρητικό πλαίσιο των επιλογών. Αθήνα: Τυπωθήτω.

·       Χριστιάς, Ι. (1998). Από την Πατριδογνωσία στη Μελέτη του Περιβάλλοντος. Η παιδαγωγική και τα προβλήματα του Δημοτικού Σχολείου. Αθήνα: Τυπωθήτω.

Συναφή επιστημονικά Περιοδικά (ξενόγλωσσα και ελληνόγλωσσα)

• The Journal of Environmental Education
• Environmental Education Research
• Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία
• Για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση
• Θέματα Επιστημών και Τεχνολογίας στην Εκπαίδευση

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

Με τη συμπλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές/τριες θα πρέπει:

·         Να κατανοούν και να ερμηνεύουν πίνακες και γραφήματα που αναπαριστούν πολυμεταβλητά δεδομένα, κυρίως από το πεδίο των Κοινωνικών Επιστημών (Μ13).

·         Να αναγνωρίζουν και να επιλέγουν την πιο κατάλληλη μέθοδο-εργαλείο για την πολυμεταβλητή ανάλυση ερευνητικών δεδομένων με βάση τον ερευνητικό σχεδιασμό, τη φύση των δεδομένων και τα ερευνητικά ερωτήματα – υποθέσεις που σχετίζονται με αυτά (Μ13).

·         Να καταχωρούν, να διαχειρίζονται και να αναπαριστούν δεδομένα μέσω λογισμικού στατιστικής επεξεργασίας και να διεκπεραιώνουν στατιστικές αναλύσεις πολυμεταβλητών δεδομένων (Μ13).

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση επιστημονικών δεδομένων που συνδέονται με όλες τις συνιστώσες της εκπαίδευσης των παιδιών ηλικίας 6 – 12ετών , με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

Λήψη αποφάσεων

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

1.       Βασικές έννοιες (πολυμεταβλητά περιγραφικά μέτρα και γραφήματα)

2.       Ανάλυση σε Κύριες Συνιστώσες

3.       Διερευνητική Ανάλυση Παραγόντων

4.       Ανάλυση Αντιστοιχιών (διμεταβλητή)

5.       Ανάλυση Αντιστοιχιών (πολυμεταβλητή)

6.       Ανάλυση κατά Συστάδες (Ιεραρχική)

7.       Ανάλυση κατά Συστάδες (K-means)

8.       Πολυμεταβλητή Ανάλυση Διακύμανσης

9.       Πολυμεταβλητή Ανάλυση Παλινδρόμησης

10.    Δέντρα αποφάσεων (Μέρος Α΄)

11.    Δέντρα αποφάσεων (Μέρος Β΄)

12.    Εισαγωγή στην Ανάλυση Κοινωνικών Δικτύων

13.    Παρουσιάσεις εργασιών

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

  Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Γραπτή εργασία (ομαδική) (100%)

Κατσής, A., Σιδερίδης Γ.Δ., & Εμβαλωτής, Α. (2011). Στατιστικές μέθοδοι στις κοινωνικές επιστήμες, Εκδόσεις Τόπος.

Παπαδημητρίου, Γ. (2007). Η Ανάλυση Δεδομένων. Αθήνα: τυπωθήτω.

Πρόσθετη προτεινόμενη βιβλιογραφία

Bartholomew D. J., Steele F., Moustaki I., Galbraithe J.I. (2011). Ανάλυση Πολυμεταβλητών Τεχνικών στις Κοινωνικές Επιστήμες, Εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ.

Goss-Sampson, M. A. (2019). Statistical analysis in JASP: A guide for students (2η έκδ.). Greenwich: University of Greenwich, Centre for Science and Medicine in Sport & Exercise.

Navarro D.J., & Foxcroft D.R. (2019). learning statistics with jamovi: a tutorial for psychology students and other beginners. (Version 0.70).  DOI: 10.24384/hgc3-7p15 Διαθέσιμο στο: https://www.learnstatswithjamovi.com/

Γναρδέλλης, Χ. (2013). Ανάλυση Δεδομένων με το IBM SPSS Statistics 21.0. Αθήνα: Παπαζήσης.

Σιάρδος Γ. (2005). Μέθοδοι Πολυμεταβλητής Στατιστικής Ανάλυσης, Εκδόσεις Σταμούλη.

Σταλίκας, Α., & Κυριάζος, Θ. (2019). Μεθοδολογία έρευνας και Στατιστική με τη χρήση R. Εκδόσεις Τόπος.

Χαλικιάς, Μ., Λάλου, Π., Μανωλέσου, Α. (2015). Μεθοδολογία έρευνας και εισαγωγή στη Στατιστική Ανάλυση Δεδομένων με το IBM SPSS STATISTICS. [ηλεκτρ. βιβλ.] Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών. Διαθέσιμο στο: http://hdl.handle.net/11419/5075

Συναφή Επιστημονικά Περιοδικά

– Preschool and Primary Education

– International Journal of Educational Research

– European Journal of Psychological Assessment

– Τετράδια Ανάλυσης Δεδομένων

– Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών

– Ψυχολογία

THEATRE FOR CHILDREN AND YOUTH. DRAMATIC TEXT AND STAGE PERFORMANCE 

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

Σκοπός του μαθήματος είναι να εισάγει τους φοιτητές στο θέατρο ως αισθητική – καλλιτεχνική, πολιτιστική διαδικασία και ψυχαγωγική δραστηριότητα.

Ειδικότεροι στόχοι είναι η μελέτη του δραματικού κειμένου για παιδιά και νέους ως είδους λογοτεχνίας και της θεατρικής παράστασης και η εξοικείωση των συμμετεχόντων με τις κειμενικές και παραστασιακές τεχνικές του είδους, κατάλληλα εφαρμοσμένες σε βιωματικά εργαστήρια.

OBJECTIVES – AIMS

The objective of the course is to introduce students to theatre as an aesthetic-artistic cultural effort and recreational activity. Particular objectives are the study of dramatic text for children and youth as a literary genre, as well as the study of stage performance and the familiarization of the participants with the textual and presenting techniques of the genre, appropriately applied in experiential workshops.

Με την συμπλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές/τριες θα πρέπει να είναι σε θέση:

●  Να κατανοούν την τυπολογία του είδους, τα γνωρίσματα του παιδικού και νεανικού κοινού (Ψυχολογική – ψυχοκοινωνική και κοινωνιολογική θεώρηση), τη σημασία του θεατρικού συγγραφέα (διαστάσεις του έργου, βασικές αρχές της θεατρικής συγγραφής), τη δραματουργική επεξεργασία κειμένου. Μέθοδοι ανάλυσης. Οι τεχνικές του θεατρικού έργου (θεατρικό κείμενο, διάλογος, δράση, πλοκή, κειμενικές τεχνικές δραματικής έντασης, καταστάσεις, χαρακτήρες). Η σχέση του με τη λογοτεχνία για παιδιά και νέους, την παραστασιολογική ανάλυση (Από το θεατρικό έργο στη θεατρική παράσταση. Κώδικες της παράστασης) , τη  σημασία του σκηνοθέτη, τα σημεία της όψης (Σκηνογραφία – φωτισμοί,  Κοστούμια, Μουσική – ήχοι, Χορογραφία,  Μακιγιάζ), τους συντελεστές της παράστασης, το ρόλο του ηθοποιού στο θέατρο για παιδιά (τα εκφραστικά μέσα – σωματική έκφραση, φωνή και λόγος) και των θεατών στο Συμμετοχικό Θέατρο (τύποι και γνωρίσματα του ακροατηρίου, η συμμετοχή του ακροατηρίου), τη διαδικασία της θεατρικής παραγωγής  (Αντιστοιχούν σε: ΜΑ1-ΜΑ13)

● Να είναι ικανοί να μπαίνουν σε θεατρικό ρόλο και στη θέση του συγγραφέα και του σκηνοθέτη χρησιμοποιώντας κατάλληλα μέσα σε εργαστήρια συγγραφής και υποκριτικής  (Αντιστοιχούν σε: ΜΑ1-ΜΑ13)

● Να εμπλακούν σε δράσεις θεατρικής έρευνας για την επαγγελματική τους ανάπτυξη (Αντιστοιχούν σε: ΜΑ14-ΜΑ16)

– Κατανόηση, ανάλυση, στάθμιση και διαχείριση με κριτικό τρόπο των πολλαπλών παραγόντων που διαμορφώνουν την εκπαιδευτική πραγματικότητα

– Επιλογή και εφαρμογή μεθοδολογιών και εκπαιδευτικών πρακτικών,  με στόχο τη γνωστική, κοινωνική, πολιτιστική και συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών

– Σχεδίαση, εφαρμογή και αξιολόγηση καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε τυπικά και άτυπα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα

● Οροθέτηση και τυπολογία του είδους

● Ιστορική και ψυχοπαιδαγωγική έρευνα

● Γνωρίσματα του παιδικού και νεανικού κοινού (Ψυχολογική – ψυχοκοινωνική και κοινωνιολογική θεώρηση)

● Ο θεατρικός συγγραφέας (οι διαστάσεις του έργου του, βασικές αρχές της θεατρικής συγγραφής)

● Δραματουργική επεξεργασία κειμένου. Μέθοδοι ανάλυσης. Οι τεχνικές του θεατρικού έργου (θεατρικό κείμενο, διάλογος, δράση, πλοκή, κειμενικές τεχνικές δραματικής έντασης, καταστάσεις, χαρακτήρες). Η σχέση του με τη λογοτεχνία για παιδιά και νέους

● Παραστασιολογική ανάλυση. Από το θεατρικό έργο στη θεατρική παράσταση. Κώδικες της παράστασης

● Θεατρική παράσταση και θεατρική επικοινωνία

● Η συμμετοχική παράσταση ως βιωματική εμπειρία

● Ο σκηνοθέτης (ο σκηνοθέτης ως ρυθμιστής της παράστασης, η πολλαπλή ‘ανάγνωση’ του έργου, το έργο και η εποχή του, η διανομή των ρόλων, η εμψύχωση των συντελεστών της παράστασης, οι πρόβες)

● Τα σημεία της όψης (Σκηνογραφία – φωτισμοί,  Κοστούμια, Μουσική – ήχοι, Χορογραφία,  Μακιγιάζ)

● Οι συντελεστές της παράστασης και η έρευνα του θεατρικού έργου

● Ο ηθοποιός στο θέατρο για παιδιά (τα εκφραστικά μέσα – σωματική έκφραση, φωνή και λόγος)

● Οι θεατές στο Συμμετοχικό Θέατρο (τύποι και γνωρίσματα του ακροατηρίου, η συμμετοχή του ακροατηρίου)

● Θεατρική παραγωγή, δημοσιότητα και δημόσιες σχέσεις

● Πρότυπα Προγράμματα πριν και μετά την παράσταση στα σχολεία

● Θέατρο από παιδιά και νέους

● Εργαστήρια συγγραφής και υποκριτικής

CONTENTS

· Demarcation and classification of the genre

· Historical and psycho-pedagogical research

· Characteristics of children and youth as audience (Psychological – psychosocial and sociological aspects)

·  Playwright (the play’s dimensions, basic principles of playwriting)

· Dramaturgic preparation of the text. Methods of analysis. Dramatic play conventions (theatrical text, dialogues, action, plot, textual techniques of dramatic tension, situations, characters). Relation with literature for children and youth.

· Presenting analysis. From dramatic play to stage performance. Stage codes.

· Stage performance and theatrical communication

· Participatory performance as experiential practice

· The director (the director as performance regulator, the play’s multiple readings, the play’s era, casting, animation of the performance’s contributors, rehearsals)

· Visual points (Stage design-lighting, Costumes, Music-sounds, Choreography, Make-up)

· The performance’s contributors and the play’s research

· The actor in theatre for children (expressive means – bodily expression, voice and speech)

· Spectators in Participatory Theatre (kinds and characteristics of audiences, participation of audiences)

· Theatre production, publicity and public relations

· Model Programmes before and after the performance at schools

· Theatre from children and youth

· Writing and acting workshops

● Διαδίκτυο

● Ιστοσελίδα

● Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

Περιγράφονται αναλυτικά οι διδακτικές προσεγγίσεις/ δραστηριότητες που κυρίαρχα ακολουθούνται (εκθετικές / μονολογικές, διαλογικές, διερευνητικές, κ.ά.) :

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα, καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης, ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS (βλέπε και Παράρτημα Γ στο συνημμένο αρχείο της ΑΔΙΠ «Πρόταση Ακαδημαϊκής Πιστοποίησης Προγράμματος Σπουδών») .

Περιγραφή της διαδικασίας/ του τρόπου αξιολόγησης

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

α) με διαμορφωτική αξιολόγηση κατά τη διάρκεια των μαθημάτων σε θεατρικό ρόλο και εκτός ρόλου (προσωπικά ημερολόγια, φύλλα αξιολόγησης, συζήτηση και άλλα κείμενα που αφορούν σε θεατρικές τεχνικές)  15% της συνολικής αποτίμησης

β) με διαμορφωτική αξιολόγηση με παράδοση εργασίας 11 τουλάχιστον γραπτών εργασιών (300 περίπου λέξεων καθεμιά) στα ισάριθμα εργαστηριακά μαθήματα 20% της συνολικής αποτίμησης

γ) με παράδοση γραπτής εργασίας (2500 λέξεων καθεμιά). 20% της συνολικής αποτίμησης

γ) με προφορική εξέταση ανταπόκριση σε ερωτήσεις σχετικά με τα υπό διερεύνηση ζητήματα των μαθημάτων και σκηνική παρουσίαση σε θεατρικό ρόλο αποσπάσματος από την παγκόσμια και ελληνική γραμματολογία και δραματουργία. 45% της συνολικής αποτίμησης

Κριτήρια αξιολόγησης: Η δημιουργικότητα μέσα από την πρωτοτυπία, την ευελιξία και την ευχέρεια της σκέψης στη διαπραγμάτευση των ζητημάτων και στην ανάληψη θεατρικού ρόλου στη υπό διερεύνηση δραματουργία για παιδιά και νέους. Αξιοποίηση των κωδίκων για το θεατρικό κείμενο και τη θεατρική παράσταση, της σκηνικής δράσης, του αναστοχασμού με στόχο τη μεταγνωστική διαδικασία. Αξιοποίηση της επιστημονικής μεθόδου με ανάδειξη της προβληματικής, των σχετικών ερωτημάτων, των υποθέσεων και της σύνολης διερεύνησης των θεματικών πεδίων

Γραμματάς, Θ. (επιμ.) (2010). Στη χώρα του Τοτώρα. Πατάκης: Αθήνα.

Γραμματάς, Θ. (1997). Fantasyland. Θέατρο για παιδικό και νεανικό κοινό. Τυπωθήτω: Αθήνα.

Πρόσθετη  προτεινόμενη βιβλιογραφία και Συναφή επιστημονικά Περιοδικά (ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα) (ενδεικτική)

Άλκηστις, (2008). Μαύρη αγελάδα, άσπρη αγελάδα. Δραματική τέχνη στην εκπαίδευση και διαπολοτισμικότητα. Αθήνα: Τόπος.

Argyle,  M. & Trower, P. (1981). Πρόσωπο με πρόσωπο. Τρόποι επικοινωνίας. μτφρ. Μ. Σόλμαν, Αθήνα: Ψυχογιός.

Australia Council. (1999). The Australia Council Framework for Youth and the Arts. Strawberry Hills, NSW: Australia Council.

Bigge, M.L. (1990). Θεωρίες μάθησης για εκπαιδευτικούς. μτφρ Α. Καντά & Α. Χαντζή, Αθήνα: Πατάκης.

Boal, A. (1982). Theatre of the Oppressed. London: Routledge.

Boal, A. (1998). Legislative theatre. New York: Routledge.

Μπρουκ, Π. (2003). Ανάμεσα σε δυο σιωπές. Συζητώντας με τον Πήτερ Μπρουκ (επιμ. Ντ. Μόφιτ). Αθήνα: Κοάν.

Γραμματάς, Θ. (1996). Fantasyland: Θέατρο για Παιδικό και Νεανικό Κοινό, Αθήνα: Τυπωθήτω.

Γραμματάς, Θ. (2004). Το θέατρο στο σχολείο. Αθήνα: Ατραπός.

Γραμματάς, Θ. (2006). Δραματουργικές τεχνικές και κώδικες του θεάτρου σε διασκευές κλασικών έργων για ανήλικους θεατές. Στο Θ. Γραμματάς (επιμ.), Διασκευές έργων του Σαίξπηρ για παιδιά και νέους. Θέατρο – Λογοτεχνία. (σσ. 13-30). Αθήνα: εκδ. Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου.

Cornelison, G–L. (1975). Death and Childhood: Attitudes and approaches in society, children’s literature and children’s theatre and drama. Ph. D. Diss. University of Kansas.

Cooper, J-L. (1983). A study of the effects of pre-performance marerials on the child’s ability to respond to theatrical performance. Ph. D. Diss. University of Georgia.

Cummins, J. (1999). Ταυτότητες υπό Διαπραγμάτευση. μτφρ. Σ.Αργύρη, Αθήνα: Gutenberg.

Davis, J. H. Jr. (1958). The Art of scenic design and staging for children’s theatre. Ph. D. Diss. University of Minnesota.

Davis, J. H. (1961). Prospectus for Research in children’s theatre. Educational theatre journal. 13, no. 4, pp 274-277.

Davis J. H & Evans M. J. (1987). Theatre, children and youth. New Orleans: Anchorage press.

Deldime, R. (1990). Le Quatrième Mur. Regards sociologiques sur la relation théâtrale, Carnières: Editions Promotion théâtre.

Deldime, R. (1996). Θέατρο για την παιδική και νεανική ηλικία. μτφρ. Θ. Γραμματάς, Αθήνα: Τυπωθήτω.

Dewey, J. (1934). Πώς Σκεπτόμεθα, μτφρ. Γ.Κατσάμας, Αθήναι: Γ.Σ.Κατσάμας.

Dewey, J. ([1936] 1963), Experience and Education, New York:  Collier Books.

Dezseran, C. and Katz – Myerson B. (1985). Theatre-in-education and child sexual abuse: a descriptive study. Children’s theatre review, 34, no. 4, pp. 7-13.

Dort, B. (1995). Le spectateur en dialogue, Paris: POL.

Gardner-Salazar L. (1988). Developing new roles of cooperation between professional youth theatres and college and university youth theatre programs. In J. Klein (ed.), Theatre for young audiences: Principles and strategies for the futures, Lawrence: University of Kansas.

Gattenhof, S. J. (2004). Young People and Performance: the Impact of Deterritorialisation on Contemporary Theatre for Young People. Ph. D. Thesis Queensland University of Technology.

Glasgow Koste, V. (1988). A playwright’s dreams and guesses about young audiences. In J. Klein (ed.), Theatre for young audiences: Principles and strategies for the futures, Lawrence: University of Kansas.

Goldberg, M. H. (1969). A Survey and evaluation of contemporary principles and practices at selected European children’s theatres. Ph. D. Diss. University of Minnesota.

Goldberg, M. (1974). Children’s theatre: a philosophy and a method. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice Hall, inc.

Goldberg, P-D. (1977). Development of a category system for the analysis of the response of the young theatre audience. Ph. D. Diss. Florida State University.

Courtney, R. (1988). Mind play: Child audiences and theatre. In J. Klein (ed.), Theatre for young audiences: Principles and strategies for the futures, Lawrence: University of Kansas.

Graham, K. L. (1947). An introductory study of evaluation of plays for children’s theatre in the United States. Ph. D. Diss. University of Utah.

Ήγκλετον, Τ. (1996). Εισαγωγή στη θεωρία της λογοτεχνίας. μτφρ. Δ. Τζιόβας, Αθήνα: Οδυσσέας.

Hall-Woodruff, J-L. (1966). An analysis of the content of selected children’s plays with special reference to the developmental values inherent in them. Ph. D. Diss. University of  Michigan,

Helstein, M–B. (1962). Α preliminary investigation of some aspects of the environment for children’s theatre. Ph. D. Diss. University of Minnesota.

Jauss, H. R. (1995). Η θεωρία της πρόσληψης. Τρία μελετήματα. μτφρ. Μ. Πεχλιβάνος, Αθήνα: Εστία.

Jones, Cl. (1982). Levels of audience involvement in participation theatre. Children’s theatre review, 31, no. 3, pp. 5-7.

Kapur, G. (1998). Globalisation and culture: Navigating the void. North Carolina: Duke University Press.

Kingsley, W. Harmstead. (1964). Happy endings, poetic justice and the depth and strength of characterization in American children’s drama: a critical analysis. Ph. D. Diss. University of Pittsburgh.

Klein, J. (ed.) (1988). Theatre for young audiences: Principles and strategies for the futures, Lawrence: University of Kansas.

Klein, J. (1988). Understanding your audience from television research with children. In J. Klein (ed.), Theatre for young audiences: Principles and strategies for the futures, Lawrence: University of Kansas.

Κολιάδης, Εμ. (1997), Θεωρίες μάθησης και εκπαιδευτική πράξη. Γνωστικές θεωρίες, Αθήνα.

Κουρετζής, Λ. (1990). Το θέατρο για παιδιά στην Ελλάδα. Αθήνα: Καστανιώτης.

Landy, R. J. (1977). Measuring audience response to characters and scenes in theatre for children: a development approach. Children’s theatre review, 26, no. 3. pp. 10-13

Levi, J. (1988). Theatre and the education to virtue. In J. Klein (ed.), Theatre for young audiences: Principles and strategies for the futures, Lawrence: University of Kansas.

Ματσαγγούρας, Η.Γ. (1998). Θεωρία και Πράξη της Διδασκαλίας, τόμ. Β΄, Στρατηγικές Διδασκαλίας. Η κριτική Σκέψη στη Διδακτική Πράξη, Αθήνα: Gutenberg.

McRobbie, A. (1999). In the culture society – Art, fashion and popular music. London: Routledge.

Oaks, H. R. (1988). Experience-based learning and its implications. In J. Klein (ed.), Theatre for young audiences: Principles and strategies for the futures, Lawrence: University of Kansas.

Παπαδόπουλος, Σ. (2009). «Το θέατρο για παιδιά και νέους ως μέσο διαπολιτισμικής αγωγής: Η περίπτωση του ‘Πεταλουδόσαυρου’», Πρακτικά από το διεθνές Συνέδριο International Association of Intercultural Education με θέμα: “Intercultural Education: Paideia, Polity, Demoi“, Αθήνα.

Pavis, P. (1990). Le  théâtre au croisement des cultures, Paris: Corti.  

Pavis, P. (1996a). L’ Analyse des spectacles, Paris: Nathan.

Pavis, P. (1996b). The intercultural performance reader. London: Routledge.

Redington, Ch. (1983). Can theatre teach? Oxford: Pergamon press.

Rosenberg, H. S. & Prendergast Ch. (1983). Theatre for young people: a sense of occasion. New York: Holt, Rinehart and Winston,

Rosenblatt, B. S. (1983). A theory for curriculum for theatre education at the elementary grades. Ph. D. Diss. University of Missouri-Columbia.

Saldana, J. (1988). Jed H. Davis, “Prospectus for research in children’s theatre”: twenty-five years later. In J. Klein (ed.), Theatre for young audiences: Principles and strategies for the futures, Lawrence: University of Kansas.

Schechner, R. (1977). Essays and Performance Theory 1970-1976. New York: Drama Books Specialists.

Schechner, R. (1985). Between Theater and Anthropology. Philadelphia: University of Pennsylvania Press.

Schechner, R. (2002). Performance Studies: An Introduction. London: Routledge.

Scott – Regan,  F. (1988). A re-examination of the drama/theatre continuum. In J. Klein (ed.), Theatre for young audiences: Principles and strategies for the futures, Lawrence: University of Kansas.

Sucke – Woodward Gr. (1980). Participation plays for young audiences: problems in theory, writing and performance. Ph. D. Diss. New York University.

Sucke, Gr. (1981). Inside the fantasy: how audiences function in participation plays for young people. Children’s theatre review 30, no 2, pp. 5-10.

Τερζάκης, Φ. (2007). Τροχιές του αισθητικού. Η ιστορική σύσταση μιας αισθητικής φιλοσοφίας και ο ανθρωπολογικός της ορίζοντας. Αθήνα: futura.

Vygotsky, L. S. (1997). Νους στην κοινωνία. Η ανάπτυξη των ανώτερων ψυχολογικών διαδικασιών, μτφρ. Α.Μπίμπου & Σ.Βοσνιάδου, Αθήνα:  Gutenberg.

Wood, D. & Grant, J. (1997). Theatre for Children. A guide to writing, adapting, directing and acting. London: faber and faber.

Woodruff, M. (1982). Erikson’s theory of psycho-social development: the socialization of developmental drama”. Children’s theatre review, 31, no. 2, pp. 22-25.

Wright, L. (1988). University and professional theatre for youth: The relationship between education and aesthetic. In J. Klein (ed.), Theatre for young audiences: Principles and strategies for the futures, Lawrence: University of Kansas.

Zeder S-L. (1978). A character analysis of the child protagonist as presented in popular plays for child audiences. Ph. D. Diss. Florida State University.

Υποβάθρου , Γενικών Γνώσεων, Επιστημονικής Περιοχής, Ανάπτυξης Δεξιοτήτων

Συμβουλευτείτε το Παράρτημα Α

·     Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε ένα κύκλο σπουδών σύμφωνα με Πλαίσιο Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης

·     Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης

και Παράρτημα Β

·     Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων

·         να γνωρίζουν όρους και έννοιες που σχετίζονται με το αντικείμενο διδασκαλίας καθώς και την ορθή χρήση τους, ώστε  να περιγράφουν και να προσδιορίζουν με σαφήνεια και ακρίβεια το επιστημονικό πεδίο της εκπαίδευσης ενηλίκων – ΜΑ1, ΜΑ2, ΜΑ3.

·         να διακρίνουν και να εκτιμούν έννοιες που αναφέρονται στην δια βίου εκπαίδευση και μάθηση, στην εκπαίδευση ενηλίκων και στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση – ΜΑ1, ΜΑ2, ΜΑ3.

·         να γνωρίζουν τη σχετική βιβλιογραφία για  το θεματικό πεδίο της εκπαίδευσης ενηλίκων– ΜΑ1, ΜΑ2, ΜΑ3.

·         να ταξινομούν και να εφαρμόζουν τα μοντέλα εκπαίδευσης ενηλίκων, και να διακρίνουν τα στοιχεία που τα διαφοροποιούν – ΜΑ5, ΜΑ6.

·         να συνθέτουν μοντέλα και να κατασκευάζουν/ανακατασκευάζουν «σενάρια» προγραμμάτων εκπαίδευσης ενηλίκων και να τα αξιολογούν – ΜΑ4, ΜΑ7.

·         να αναγνωρίζουν, να επιλέγουν και να οργανώνουν τεχνικές  και μεθόδους  εκπαίδευσης ενήλικων – ΜΑ7, ΜΑ8.

·         να αναγνωρίζουν την χρησιμότητα και αναγκαιότητα συγκεκριμένων αρχών, θεσμών και φορέων Εκπαίδευσης Ενηλίκων – ΜΑ2, ΜΑ3.

·         να συγγράφουν και να παρουσιάζουν αυτόνομη ή ομαδική εργασία που να πληροί προδιαγραφές της επιστημονικής τεχνογραφίας – ΜΑ13, ΜΑ14.

·         να  σχεδιάζουν επιτόπιες μικρής εμβέλειας έρευνες που αφορούν στην εκπαίδευση ενηλίκων– ΜΑ13, ΜΑ14.

·         να συσχετίζουν τις δυνατότητες που τους προσφέρουν βασικές γνώσεις του πεδίου της Εκπαίδευσης Ενηλίκων με την μελλοντική επαγγελματική αποκατάστασή τους και με την επαγγελματική ανάπτυξή τους στο πλαίσιο επιμόρφωσης, αυτομόρφωσης και κριτικού στοχασμού – ΜΑ14, ΜΑ15.

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις

Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία

Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον

Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον

Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα

Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

• Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις
• Λήψη αποφάσεων
• Αυτόνομη εργασία ή/και Ομαδική εργασία

·         Άσκηση και επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής ευθύνης και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

• Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
• Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών (αρχών και μοντέλων)

• Διασαφήνιση των όρων και εννοιών του πεδίου
• Το προφίλ των εκπαιδευόμενων ενηλίκων(ηλικία, φύλο, σχολική παιδεία, κοινωνικός ρόλος, ενασχόληση).
• Το προφίλ και ο ρόλος του Εκπαιδευτή Ενηλίκων
• Οργάνωση του υλικού μάθησης, ταξινόμηση
• Μέθοδοι Εκπαίδευσης Ενηλίκων.

Β. Με έρευνα:

• Βιβλιογραφική αλλά και σε φορείς Εκπαίδευσης Ενηλίκων ΣΔΕ, ΠΕΚ, Ν.Ε.Λ.Ε., Ε.Ε.Δ.Ε., Ι.Ε.Κ. κλπ).

Αναλυτικότερα οι θεματικές που παρουσιάζονται στα σεμινάρια και διαρθρώνονται σε 13 τουλάχιστον ενότητες είναι οι παρακάτω:

• Οριοθέτηση του γνωστικού πεδίου, έννοιες και ορισμοί, αναγκαιότητα
• Ιστορική πορεία και εξέλιξη, νομοθετικό πλαίσιο
• Η έρευνα στο γνωστικό πεδίο της Εκπαίδευσης Ενηλίκων
• Διαλεκτική σχέση με τον διαβίου προσανατολισμό της εκπαίδευσης των πολιτών
• Ο κύκλος της μάθησης (D. Kolb)
• Δομές και Φορείς Εκπαίδευσης Ενηλίκων
• Οι εκπαιδευτές ενηλίκων, προσόντα, προϋποθέσεις, πιστοποίηση
• Αρχές μάθησης των ενηλίκων, εμπόδια στην εκπαίδευση των ενήλικων, χαρακτηριστικά και προφίλ ενήλικων εκπαιδευόμενων
• Μέθοδοι και τεχνικές Εκπαίδευσης Ενηλίκων
• Αξιώματα και Αφορισμοί στην Διαβίου Μάθηση
• Η Ευρωπαϊκή πολιτική για την Διαβίου Εκπαίδευση και την Εκπαίδευση Ενηλίκων
• Σχεδιασμός, οργάνωση και αξιολόγηση προγραμμάτων για ενηλίκους

·         Αυτοκατευθυνόμενη μάθηση: Μοντέλα ερμηνείας της αυτοκατευθυνόμενης μάθησης ως διαδικασία μάθησης και ως διδασκαλία για την μάθηση (Tough, Knowles, Grow, Hammond & Collins), Η Αυτοκατευθυνόμενη μάθηση στο πλαίσιο του Κριτικού Στοχασμού (S. Brookfield), Η Αυτοκατευθυνόμενη μάθηση στο πλαίσιο της μετασχηματίζουσας μάθησης  (J. Mezirow).

·         στη διδασκαλία

·         στην παρουσίαση των εργασιών των φοιτητών

·         στην επικοινωνία με τους φοιτητές

Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας.

Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ.

Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης

Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική  ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες

Αναφέρονται  ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

α. Γραπτή τελική εξέταση (70%)

Περιλαμβάνει:

– ασκήσεις επίλυσης  προβλημάτων ή/και

– ερωτήσεις (σύντομης ή μη) ανάπτυξης, ερωτήσεις κρίσεως  ή/και

– αντικειμενικά τεστ (π.χ. ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής)

β. Εκπόνηση και παρουσίαση εργασίας ατομικής ή ομαδικής ή άλλου έργου (30%)

Κριτήρια αξιολόγησης:

– Σαφήνεια και συνοχή στην επιχειρηματολογία  με επαρκής τεκμηρίωση των θέσεων που υποστηρίζονται

– βαθμός συνθετικής ή αναλυτικής προσέγγισης του θέματος

– βαθμός άσκησης κριτικής σε προτάσεις που διατυπώνονται

–  Επιμέλεια και αποτελεσματικότητα στην αναζήτηση και στη χρήση της βιβλιογραφίας

–  Επιμέλεια και παραστατικότητα στην τελική παρουσίαση εργασίας

–  Βαθμός τήρησης κανόνων επιστημονικής τεχνογραφίας

–  Αρτιότητα θεωρητικής προσέγγισης του θέματος

–  Σωστός σχεδιασμός και υλοποίηση ερευνητικού σχεδίου

–  Πληρότητα σχετικής βιβλιογραφίας

–  Επαρκής βιβλιογραφική τεκμηρίωση

Ταρατόρη, Ε. Κουγιουρούκη, Μ., Στραβάκου, Π., Αλβανόπουλος, Γ., Καλπακίδου, Κ., Πεγιάδου, Κ., Τοπουζέλη, Φ., & Φράγκου, Τ. (2008). Τα Σχολεία δεύτερης ευκαιρίας: Θεωρία-έρευνα. Θεσσαλονίκη: Εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη.

Ηλεκτρονικό σύγγραμμα:

Fejes, A., & Nylander, E. (2019). Mapping out the Research Field of Adult Education and Learning | SpringerLink.

Πρόσθετη προτεινόμενη βιβλιογραφία

Ελληνόγλωσση

Βεντέλλ, Τ. (1982). Λαϊκή επιμόρφωση και εθνική ανάπτυξη. Στο: Λαϊκή Επιμόρφωση: Διεθνείς Εμπειρίες και Ελληνικές Προοπτικές, Διεθνές Σεμινάριο (σ.σ. σσ. 134-150). Αθήνα: Κέντρο Μελετών και Αυτομόρφωση.

Βεργίδης, Δ. (1990). Επιμόρφωση ενηλίκων στα πανεπιστήμια. Παιδαγωγική Ψυχολογική Εγκυκλοπαίδεια – Λεξικό, 4. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων. (2008). Η ανάπτυξη και η τρέχουσα κατάσταση της εκπαίδευσης ενηλίκων: Εθνική Έκθεση της Ελλάδας. Διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο www.unesco.org/uil

Cross, P. (μετ. Α. Παμπούρη) (1981). Adults as learners: Increasing participation and facilitating learning. San Francisco: Jossey Bass.

Jarvis, P. (2007). Οι θεμελιωτές της εκπαίδευσης ενηλίκων. Αθήνα: Μεταίχμιο

Ζιώγου-Καραστεργίου, Σ. (1994). Σκέψεις και προβληματισμοί για τη διαρκή εκπαίδευση στην Ελλάδα: Ο ρόλος των Πανεπιστημιακών Κέντρων Πληροφόρησης και συμβουλευτικής. Επιθεώρηση Συμβουλευτικής και Προβληματισμού, 28-29, 33-38.

Κόκκος, Α. (2008). Εκπαιδεύοντας τους εκπαιδευτές ενηλίκων: Μελέτη αξιολόγησης. Αθήνα: Επιστημονική Ένωση Εκπαίδευσης Ενηλίκων.

Κόκκος, Α. (2005). Εκπαίδευση ενηλίκων: Ανιχνεύοντας το πεδίο. Αθήνα: Μεταίχμιο.

Longworth, N. (1999). Making lifelong learning work. London: Kogan Page.

Παπαϊωάννου, Σ. (2002). Ζήτηση συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και κίνητρα ενδιαφερομένων στην Ελλάδα: Ανεργία νέων, αποφοίτων λυκείου και συνεχιζόμενη επαγγελματική εκπαίδευση. Στο Άλκηστις Βερέβη (Επιμ.), Έργο – ΕΡΕΥΝΑ 1997-2000. Συνοπτική Παρουσίαση. Α. Έρευνες στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ, Β. Δραστηριότητες του Κέντρου (σσ. 266-284). Αθήνα: ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ.

Σιπητάνου Α., & Παπακωνσταντίνου Μ. (2004). Μαθήματα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης στα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών των ελληνικών πανεπιστημίων. Επιστήμες της Αγωγής, 3, 37-56.

Ταρατόρη, Ε. (2001). Ο θεσμός της εκπαίδευσης ενηλίκων στην Ελλάδα: Παιδαγωγική και διδακτική προσέγγιση. Στο: Δ. Χατζηδήμου (Επιμ.), Παιδαγωγική και Εκπαίδευση, τιμητικός τόμος για τα 65χρονα του καθηγητή Παναγιώτη Δ. Ξωχέλλη (σσ. 679-690). Θεσσαλονίκη: Εκδοτικός Οίκος Αδελφών Κυριακίδη.

Ταρατόρη-Τσαλκατίδου, Ε. (2000α). Η επιμόρφωση από την σκοπιά των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης: Θεωρητική και εμπειρική προσέγγιση. Θεσσαλονίκη: Εκδοτικός Οίκος Αδελφών Κυριακίδη.

Ταρατόρη-Τσαλκατίδου, Ε. (2000β). Η επιμόρφωση από την σκοπιά των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης: Θεωρητική και εμπειρική προσέγγιση. Θεσσαλονίκη: Εκδοτικός Οίκος Αδελφών Κυριακίδη.

Ταρατόρη-Τσαλκατίδου, Ε., Τσαλκατίδης, Θ., & Τσαλκατίδου, Μ. (2010). Επιστημονική τεχνογραφία (2^η έκδ.). Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη Εκδόσεις Α.Ε..

Ξενόγλωσση

Brookfield, S. (1995). Becoming a critically reflective teacher. San Francisco: Jossey-Bass.

Brookfield, S. (1986). Understanding and facilitating adult learning. Milton: Open University Press.

Jarvis, P. (2000). Adult and continuing education: Theory and practice. London: Routledge

Jarvis, P. (1987). Adult learning in the social context. London: Croom Helm.

Jarvis, P. (1985). The sociology of adult and continuing education. London:  Croom Helm.

Jarvis P., & Griffin C. (2003). Adult and continuing education: Major themes in education. London: Routledge.

Knowles, M. (1990). The adult learner: A neglected species. Houston: Gulf.

Knowles, M. (1989). The making of an adult educator. San Francisco: Jossey Bass.

Knowles, M. (1984). Andragogy in action. San Francisco: Jossey-Bass.

Mezirow, J. (1991). Transformative dimensions of adult learning. San Francisco: Jossey-Bass.

Rogers, J. (1989). Adults learning. Open University Press.

Rubenson, K. (2016). Adult learning and education. London: Elsevier Science & Technology.

Συναφή επιστημονικά Περιοδικά (ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα)

• Κίνητρο
• Παιδαγωγική Επιθεώρηση
• Επιστήμες της Αγωγής
• Νέα Παιδεία
• Εκπαίδευση Ενηλίκων
• Adult Education Quarterly
• American Journal of Distance Education
• Educational Researcher
• International Journal of Lifelong Education
• Journal of  Adult and Continuing Education

Η εξέταση θα πραγματοποιηθεί μέσω MS TEAMS. Ο σύνδεσμος θα αποσταλεί στους φοιτητές μέσω e-class αποκλειστικά στους ιδρυματικούς λογαριασμούς όσων έχουν δηλώσει το μάθημα και έχουν  λάβει γνώση των όρων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.

Οι φοιτητές θα πρέπει να συνδεθούν στην αίθουσα εξέτασης μέσω του ιδρυματικού τους λογαριασμού, διαφορετικά δεν θα μπορέσουν να συμμετάσχουν. Επίσης θα συμμετάσχουν στην εξέταση με κάμερα την οποία θα έχουν ανοικτή και μικρόφωνο ανοικτό κατά τη διάρκεια της εξέτασης. Πριν την έναρξη της εξέτασης, οι φοιτητές θα επιδεικνύουν στην κάμερα την ταυτότητά τους, ώστε να γίνει ταυτοποίησή τους.

Κάθε φοιτητής θα πρέπει να απαντήσει σε 4 ερωτήσεις. Κάθε μία από τις ερωτήσεις βαθμολογείται με 2,5. Η συνολική βαθμολογία του φοιτητή στο μάθημα προκύπτει από τον συνυπολογισμό της προφορικής εξέτασης (70%) και της εκπόνησης (συγγραφής και παρουσίασης) γραπτής εργασίας (προαιρετικά) όπως έχει προγραμματιστεί στην αρχή του εξαμήνου (30%).